Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1959): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1959]] διεξήχθη το '''10ο Παγκόσμιο πρωτάθλημα [[Φόρμουλα 1]]'''. Το πρωτάθλημα διεξήχθη από τις [[30 Μαΐου]] έως τις [[12 Δεκεμβρίου]], και πραγματοποιήθηκαν 9 αγώνες. Νικητής αναδείχθηκε ο [[Αυστραλία|Αυστραλός]] [[Τζακ Μπράμπαμ]].

 

Η [[Κούπερ]] κατάφερε να δημιουργήσει ένα πολύ δυνατό μονοθέσιο και να κυριαρχήσει στο πρωτάθλημα. Μια δεύτερη βρετανική ομάδα, η [[BRM]] κατάφερε να πάρει την πρώτη της νίκη με τον [[Σουηδία|Σουηδό]] [[Γιόακιμ Μπονιέρ]], στο Γκραν Πρι της [[Ολλανδία|Ολλανδίας]]. Δυνατή ήταν και η [[Φερράρι]], με τον [[Τόνι Μπρουκς]] να νικά σε δύο αγώνες.

 

Το πρωτάθλημα ξεκίνησε με νίκη του Μπράμπαμ, στο Γκραν Πρι του [[Μονακό]]. Ο Μπονιέρ νίκησε στην Ολλανδία και ο Μπρουκς στη [[Γαλλία]], σε ένα Γκραν Πρι που ο [[Στέρλινγκ Μος]], που οδηγούσε μία BRM ακυρώθηκε, γιατί δέχτηκε βοήθεια σε κάποια έξοδό του, ενώ είχε πετύχει τον ταχύτερο γύρο. Στο Γκραν Πρι της [[Βρετανία|Βρετανίας]] νικητής ήταν ο Μπράμπαμ ένω στο [[Γερμανία|Γερμανικό]] Γκραν Πρί, που διεξήχθη στην πολύ γρήγορη πίστα του AVUS, νικητής ήταν ξανά ο Τόνι Μπρουκς, με Φερράρι. Στα δύο επόμενα Γκραν Πρι σε [[Πορτογαλία]] και [[Ιταλία]], νικητής ήταν ο Στέρλινγκ Μος, με μονοθέσιο της Κούπερ πιά, ενώ στο τελευταίο Γκραν Πρί, που διεξήχθη στις [[ΗΠΑ]], νικητής ήταν ο [[Μπρους ΜακΛάρεν]]. Νικητής στο [[Indianapolis 500]] ήταν ο [[Ρότζερ Γουάρντ]].

 

Το Γκραν Πρι της Βρετανίας διεξήχθει στο Aintree και αυτό της Γερμανίας στην πίστα του AVUS (Automobil-Verkehrs- und Übungs-Straße), κοντά στο [[Βερολίνο]]. Νέο Γκραν Πρι ήταν αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών, στην πίστα Sebring Raceway, ένας αγώνας που αποδείχθηκε οικονομική καταστροφή για τους διοργανωτές του.

 

|}

 

Στη βαθμολογία μετρούσαν τα καλύτερα έξι αποτελέσματα κάθε κατασκευαστή (δεν συμπεριλαμβάνονται οι ομάδες που έλαβαν μέρος αποκλειστικά στο Indianapolis 500).

{| class="wikitable"

|}

 

Οι 5 πρώτες θέσεις βαθμολογούνταν με 8, 6, 4, 3 και 2, ενώ 1 επιπλέον βαθμό έπαιρνε ο οδηγός με τον ταχύτερο γύρο. Αυτή τη φορά δε μοιράζονταν οι βαθμοί σε περίπτωση αντικατάστασης του οδηγού. Στη τελική κατάταξη μετρούσαν τα 6 καλύτερα αποτελέσματα. Από τους 88 οδηγούς οι παρακάτω 19 βαθμολογήθηκαν ενώ συνολικά 48 κατάφεραν να τερματίσουν σε κάποιο αγώνα.

 

 

 

 

[[Κατηγορία:Παγκόσμια πρωταθλήματα Φόρμουλα 1]]