Αρίστιππος ο Κυρηναίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: zh:昔蘭尼的阿瑞斯提普斯; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Aristippus.jpg|170 px|thumb|Ο Αρίστιππος ο Κυρηναίος]]
Ο '''Αρίστιππος''' ο πρεσβύτερος ήταν φιλόσοφος, μαθητής του [[Σωκράτης|Σωκράτη]] και ιδρυτής της [[Κυρηναϊκοί φιλόσοφοι|Κυρηναϊκής Σχολής]] ή Ηδονιστικής Σχολής (435 – 355 π.Χ.). Σε νεαρή ηλικία γνωρίστηκε με τη διδασκαλία του [[Πρωταγόρας|Πρωταγόρα]]. Αργότερα γοητεύθηκε από τη διδασκαλία του [[Σωκράτης|Σωκράτη]], ήλθε στην Αθήνα και συνδέθηκε στενά μαζί του, χωρίς όμως να εγκαταλείψει τις συνήθειες τις ζωής του και τις αντιλήψεις του. Ο [[Ξενοφών]] (Απομνημονεύματα Α,1 και Γ,8) τον παρουσιάζει να συνομιλεί με τον Σωκράτη και να αναπτύσσει τις ηδονιστικές του θεωρίες. Η φιλοσοφία όμως του Σωκράτη δεν είχε αποφασιστική σημασία για τη ζωή του. Είναι ο πρώτος μαθητής του Σωκράτη ο οποίος μετά τον θάνατο του δασκάλου εμφανίστηκε ως [[σοφιστής]], δηλαδή επαγγελματίας και αμειβόμενος δάσκαλος, αρχικά στην Αθήνα και αργότερα σε άλλες πόλεις, όπου φιλοξενήθηκε από τυράννους, όπως ο [[Διονύσιος των Συρακουσών]], τους οποίους κολάκευε και ζούσε με πολυτέλεια στις αυλές τους. Δίδαξε ως σοφιστής και έπαιρνε υψηλά δίδακτρα.
Επιστρέφοντας στην πατρίδα του ίδρυσε τη φιλοσοφική του σχολή, όπου δίδασκε ότι η γνώση έχει αξία, όταν αυτή συνοδεύεται με πρακτική χρησιμότητα. Περιφρονούσε τα μαθηματικά, διότι δεν εξετάζουν τι είναι ωφέλιμο και τι βλαβερό. Τις φυσιογνωστικές έρευνες τις θεωρούσε άσκοπες και ανωφελείς. Ακολουθώντας τον [[Πρωταγόρας|Πρωταγόρα]], υποστήριζε ότι μπορούμε να γνωρίζουμε μόνο τα δικά μας αισθήματα και όχι το ποιόν των όντων και τα αισθήματα των άλλων, επειδή αυτά είναι δημιουργήματα της στιγμής. Τα αισθήματα τα διέκρινε σε εκείνα που προκαλούν ηδονή και σε εκείνα που προκαλούν πόνο. Η ηδονή από τη φύση της είναι ευάρεστη και αποτελεί αγαθό, ενώ ο πόνος, ως δυσάρεστος από τη φύση του επίσης , αποτελεί κακό. Ύψιστος λοιπόν σκοπός του ανθρώπου είναι η ηδονή και προς αυτόν το σκοπό πρέπει να κατατείνουν όλες οι πράξεις του. Αυτός ο σκοπός εξάλλου κατά τον [[Αρίστιππος|Αρίστιππο]] την έκφραση της ανώτατης ηθικής. Γι' αυτό είναι εντελώς αδιάφορη η πηγή προέλευσης των ηδονών.Υπάρχει όμως διαφορά βαθμού μεταξύ των απολαύσεων. Τα σωματικά αισθήματα ηδονής κατέχουν την πρώτη θέση, ως τα πιο πηγαία και ισχυρότερα. Δε στερούνται όμως τελείως σημασίας και οι ψυχικές και πνευματικές ηδονές. Έργο της φρόνησης είναι να κρίνει, ανάλογα με την αξία τους, τα διάφορα αγαθά και τις αντίστοιχες απολαύσεις. Οποιαδήποτε και αν είναι η επιλογή, απαράβατος πρέπει να θεωρείται ένας όρος, η εγκράτεια. Δεν πρέπει δηλαδή κατά την πραγματοποίηση του μοναδικού σκοπού, που είναι η απόλαυση της ζωής κατά τον καλύτερο δυνατόν τρόπο, να υποταχθεί κανείς στις ηδονές , αλλά να παραμένει κύριος του εαυτού του και των περιστάσεων. στον διάλογό του ''Περί του Λαΐδος κατόπτρου'' (είναι ένας από τους 6 και κατ' άλλους 25 διαλόγους που έγραψε) τον κανόνα αυτό ζωής τον περιγράφει ως εξής:<< Έχω Λαΐδα, ουκ έχομαι. επεί το κρατείν και μη ηττάσθαι ηδονών άριστον>>.
Γραμμή 7:
 
== Βιβλιογραφία ==
* I.Ν. Θεοδωρακόπουλος ''Εισαγωγή στη φιλοσοφία, Aristippi et Cyrenaicorum fragmenta,ed.ManneBach,Leiden,Koln,1961.-Classen C.J., Aristippos, Hermes 86'' (1958),182-192., τομ. Γ΄, 189 κ.ε.''
{{φιλοσοφία-επέκταση}}
 
</div>
 
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι]]
[[Κατηγορία:Κυρηναϊκοί φιλόσοφοι]]
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Κυρηναίοι]]
 
{{φιλοσοφία-επέκταση}}
 
</div>
 
[[bs:Astrip]]
Γραμμή 41 ⟶ 40 :
[[uk:Арістіпп з Кірени]]
[[ur:ارسطیفوس]]
[[zh:昔尼的阿瑞斯提普斯]]