Αδαμάντιος Λεμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ λινκ |
||
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:ΑδαμάντιοςΛεμός.jpg|thumb|''Αδαμάντιος Λεμός'']]
Ο '''Αδαμάντιος Λεμός''' ([[1916]], [[Καρδαμυλα]], [[Χίος]] - [[2006]]) ήταν σημαντική φυσιογνωμία του νεοελληνικού [[θέατρο|θεάτρου]], 60 χρόνια θεατρικός δημιουργός, [[ηθοποιός]], θιασάρχης, [[σκηνοθέτης]], θεατροδάσκαλος, σκηνογράφος και ενδυματολόγος. Πέρα από τη συμμετοχή του σε μεγάλους θιάσους στα πρώτα του βήματα («Θίασος Κοτοπούλη», «Θίασος Κατερίνας», «Θυμελικός Θίασος Λίνου Καρζή», «Θέατρο Τέχνης [[Κάρολος Κουν|Καρόλου Κουν]]») και τη δημιουργία του «[[Θιάσου Λεμού]]» (έτος ιδρύσεως [[1944]]), ο σημαντικός σταθμός της θεατρικής του δραστηριότητας είναι η περίοδος 1947-1950, όπου ξεκινάει την πρώτη μεταπολεμική έρευνα και προβολή των νέων θεατρικών δυνάμεων. Επίσης στην Αμερική δημιουργεί το πρώτο μόνιμο ελληνικό θέατρο 1957-1967.
== Ηθοποιΐα ==
Γραμμή 21:
== Πρωτοπόρος ==
« …ο Λεμός είναι ένας πρωτοπόρος, εμψυχωτής, που κατέχει την ιδιαίτερη ικανότητα – και σαν μαγική δύναμη - να μαγνητίζει το περιβάλλον του …», αναφέρει ο [[Άλκης Θρύλος]] («Νέα Εστία» Ιούνιος 1949). Αμέτρητες είναι οι πρωτοποριακές θεατρικές του ενέργειες και κατακτήσεις. Πρωτόβγαλτος ακόμη στο επάγγελμα, τολμά να στήσει θέατρο με νέους συναδέλφους του, σε μια προσφυγική φτωχογειτονιά, στη [[Δραπετσώνα]] (καλοκαίρι 1940). Το ίδιο πείραμα το επαναλαμβάνει μέσα στην Κατοχή ( καλοκαίρι 1941), σε μια άλλη απομακρυσμένη υποβαθμισμένη περιοχή στην «Νανά», [[Λεωφόρος Βουλιαγμένης]]. Το ίδιο πάλι στη Αίγυπτο τον καιρό του πολέμου, καλύπτοντας τις θεατρικές ανάγκες του ελληνισμού της Αιγύπτου. Στην Κύπρο βάζει τις ρίζες ανάπτυξης και εδραίωσης του πρώτου επαγγελματικού Κυπριακού Θεάτρου.
Ο Λεμός όπου βρεθεί ανακαλύπτει χώρους που τους μετατρέπει σε θέατρα. Ορμητικός, προκλητικός στις επιδιώξεις του, κατορθώνει να γοητεύει πρωτογενές παρθένο θεατρικό κοινό και να του προτείνει ανανεωτικές θεατρικές φόρμες, όπως παραστάσεις σε μορφή λαϊκού πανηγυριού. Ξεκίνημα «[[Αρχαίο θέατρο Άργους]]» 1955, με κορύφωμα την ιστορική πρωτοποριακή έρευνα για την ανακάλυψη και προβολή των νέων θεατρικών δυνάμεων στα «[[Διονύσια Καλλιθέας|Διονύσια]]» της Καλλιθέας (1947 -1950) και βέβαια τη δημιουργία του «[[Οργανισμός Ελληνικού θεάτρου Αμερικής|Οργανισμού Ελληνικού Θεάτρου Αμερικής]]» (1957-1967). Αυτά και άλλα παραλειπόμενα αναφέρονται αναλυτικά στη συνέχεια που ακολουθεί.
== Σκηνοθέτης ==
Η λέξη [[σκηνοθέτης]], [[σκηνοθεσία]], ήταν για πάρα πολλά χρόνια άγνωστη στην Ελλάδα. Μετά τον ερχομό του θεατρικού αναμορφωτή [[Κωνσταντίνος Χρηστομάνος|Κωνσταντίνου Χρηστομάνου]] από την Ευρώπη το 1901, συναντάμε αραιά και πού μεταφρασμένη την ξενικής προέλευσης λέξη "Regisseur". Περίπτωση [[Θωμάς Οικονόμου|Θωμά Οικονόμου]] και [[Φώτος Πολίτης|Φώτος Πολίτη]] (δεκαετία 1920-1930) και αρχές του μεσοπολέμου «[[Βασιλικό Θέατρο]]», Ροντήρης, Μουζενίδης, Καραντινός και μετά Σαραντίδης, Κουν στο ελεύθερο θέατρο, για να σταθούμε στους παλαιότερους μέχρι το 1940, που παρουσιάστηκε γενικά ο όρος σκηνοθέτης.
Προηγούμενα την ιδιότητα αυτή, τη διανομή ρόλων, τη διδασκαλία, το στήσιμο της παράστασης και τις άλλες λεπτομέρειες την επωμίζονταν ο θιασάρχης, χωρίς αρχικά να χρησιμοποιείται ο όρος σκηνοθεσία. Η γενίκευση του όρου άρχισε τα τελευταία 50 χρόνια, όταν η ιδιότητα αυτή έγινε θεσμός.
| |||