Ρόμπερτ Μπάλαρντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Robot: Changing template: Μεταφρασμένο; διακοσμητικές αλλαγές
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Robot-assisted disambiguation: Κογκρέσο - Changed link(s) to Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών
Γραμμή 40:
Τις πρώτες πρωινές ώρες της [[1 Σεπτεμβρίου|1ης Σεπτεμβρίου]] 1985 οι παρατηρητές εντόπισαν ανωμαλίες στον κατά τα άλλα ομαλό βυθό. Εκ πρώτης όψεως ήταν λακκούβες, σαν μικροί κρατήρες από προσκρούσεις. Στη συνέχεια εντοπίστηκαν συντρίμμια και η υπόλοιπη ομάδα ξύπνησε. Στη συνέχεια εντοπίστηκε ένας [[λέβητας]] και σύντομα βρέθηκε το σκάφος.
 
Η ομάδα του Μπάλαρντ εξέτασε το εξωτερικό του σκάφους, αξιολογώντας την κατάστασή του και επιβεβαίωσε ότι ο Τιτανικός είχε κοπεί στα δύο, με την [[πρύμνη]] να βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από το υπόλοιπο πλοίο. Ο Μπάλαρντ δεν είχε αρκετό χρόνο να εξερευνήσει το σκάφος, καθώς άλλες ερευνητικές ομάδες περίμεναν το ''Knorr'' για να το χρησιμοποιήσουν σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα, όμως η φήμη του είχε εδραιωθεί. Αρχικά σχεδίαζε να κρατήσει την ακριβή τοποθεσία του Τιτανικού μυστική ώστε να αποτρέψει τυχών τρίτους που θα αναζητούσαν λάφυρα από το ναυάγιο. Ο Μπάλαρντ θεωρούσε το σημείο του ναυαγίου νεκροταφείο και αρνήθηκε να το βεβηλώσει ανασύροντας αντικείμενα από αυτό. Όμως, απευθυνόμενος στο [[Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσο]] λίγο μετά την επιστροφή του στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]], ο Μπάλαρντ προέτρεψε τους μελλοντικούς εξερευνητές να αφιερώσουν χρόνο για την ανάκτηση αντικειμένων ώστε να δημιουργηθεί ένα μουσείο.
 
Στις [[12 Ιουλίου]] [[1986]] ο Μπάλαρντ και η ομάδα του επέστρεψαν με το ερευνητικό σκάφος ''Atlantis II'' για μία πρώτη λεπτομερή εξέταση του ναυαγίου<ref name="Discovery"/>. Αυτή τη φορά ο Μπάλαρντ έφερε μαζί του το βαθυσκάφος ''Alvin'', το οποίο μπορούσε να μεταφέρει ένα μικρό πλήρωμα. Το Alvin συνοδεύονταν από το ''Jason Junior'', ένα μικρό τηλεχειριζόμενο όχημα το οποίο μπορούσε να εισχωρήσει σε μικρά ανοίγματα και να ερευνήσει το εσωτερικό του πλοίου. Παρόλο που η πρώτη κατάδυση, η οποία χρειάστηκε περισσότερες από δύο ώρες για να καταδυθεί στο βάθος του ναυαγίου, αντιμετώπισε τεχνικά προβλήματα, οι επόμενες ήταν επιτυχημένες και είχαν ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός λεπτομερούς φωτογραφικού αρχείου της κατάστασης του ναυαγίου.