Πεχάμετρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

μ
(συνδ Οξειδοαναγωγή)
Το διοξείδιο του πυριτίου (SiO<sub>2</sub>) που αποτελεί το σκελετικό υλικό του γυαλιού προσροφά στρώμα [[νερό|νερού]] και δημιουργεί σε κάθε μια από τις δυο επιφάνειες της γυάλινης μεμβράνης εφυδατωμένο στρώμα διοξειδίου του πυριτίου. Το λεπτό αυτό επιφανειακό στρώμα πάχους περίπου 10-4mm, έχει την μορφή ζελέ και συμπεριφέρεται σαν [[ιοανταλλάκτης]].
 
Τα [[κατιόν|κατιόντα]], [[νάτριο|νατρίου]] (Na<sup>+</sup>), του εφυδατωμένου στρώματος ανταλλάσσονται με ιόντα [[υδρογόνο|υδρογόνου]], του διαλύματος με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ισορροπίας σύμφωνα με την αντίδραση:
 
::Na+επιφ + Η+διαλ Η+επιφ + Νa+διαλ
 
Η παραπάνω [[χημική ισορροπία]] είναι κατά κανόνα μετατοπισμένη προς τα δεξιά με αποτέλεσμα σχεδόν το σύνολο των ιόντων Na<sup>+</sup>, της επιφάνειας να αντικαθιστούνταιαντικαθιστώνται με ιόντα H<sup>+</sup>. Εξαίρεση υπάρχει μόνο στα πολύ αλκαλικά διαλύματα (pH > 12) όπου η μεγάλη συγκέντρωση των ιόντων Na<sup>+</sup> μετατοπίζει την ισορροπία προς τα αριστερά.
 
Σημειώνεται ότι το εφυδατωμένο επιφανειακό στρώμα της μεμβράνης είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την σωστή λειτουργία του ηλεκτροδίου. Η ποσότητα του προσροφημένου νερού είναι περίπου 50mg ανά cm3 γυαλιού. Για τον λόγο αυτό όλα τα ηλεκτρόδια υάλου φυλάσσονται πάντα σε [[απιονισμένο νερό]] ή άλλο υδατικό διάλυμα σταθερού pH.