Πάπας Κάλλιστος Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Βιογραφία==

 

Ανέβηκε στον παπικό θρόνο το 1455 ως Κάλλιστος Γ΄ σε μια πολύ προχωρημένη ηλικία ως ένας συμβιβαστικός υποψήφιος. Ειδώθηκε από τους ιστορικούς ως ασθενικός και ανίκανος. Τον ίδιο χρόνο, εξέδωσε την [[παπική βούλα]] '''Inter Caetera''' στην Πορτογαλία.<ref>''European treaties bearing on the history of the United States and its Dependencies to 1648'', Ed. Frances Gardiner Davenport, (Carnegie Institute of Washington, 1917), 27.</ref> Αυτή η βούλα εξουσιοδοτούσε τους Πορτογάλους να μειώσουν τους [[άπιστος|άπιστους]] εν δουλεία. Κάνοντας αυτό ο πάπας έδωσε σιωπηρή συγκατάθεση ότι η υποδούλωση των Αφρικανών δεν ήταν αντιφατική με το λόγο του Θεού ούτε με τις διδασκαλίες της ίδιας της εκκλησίας - without fear of retaliation or penalization from either. This was, however, in direct opposition to the stance set by Pope Eugene IV in his bull "Sicut Dudum" of 1435, wherein the said infidels are said to have nonetheless been created in the image of God, and being thus created had reasonable souls, whereby no Christian man could take his liberty.

 

 

Pope Calixtus III made two of his nephews cardinals, one of whom, Roderic de Borgia, later became [[Pope Alexander VI]] (1492&ndash;1503) and was infamous for corruption.<ref>''The Lives and Times of the Popes'', Vol.4, Ed. Artaud de Montor, (Catholic Publication Society of America, 1911), 190.</ref>

 

 

Διέταξε μια [[Δεύτερη Δίκη της Ζαν ντ' Αρκ|νέα δίκη]] για την [[Ιωάννα της Λοραίνης]] (περ. 1412&ndash;1431), στην οποία μεταθανατίως δικαιώθηκε αφού αμφιλεγόμενα είχε δικασθεί και εκτελέσθηκε.<ref>Gower, Ronald Sutherland, ''Joan of Arc'', (BiblioBazaar LLC, 2007), 180.</ref>