Κέρβερος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{άθλοι του Ηρακλή}}

 

Στην [[Ελληνική μυθολογία]], ο '''Κέρβερος''' αντιπροσωπεύει τον φύλακα του [[Άδης|Άδη]] και έχει συνήθως την μορφή ενός σκύλου συνηθέστερα με τρία κεφάλια και με ουρά που απόληγε σε κεφαλή δράκου. Στη [[Θεογονία]] αναφέρεται «''Κέρβερος ωμηστής Αΐδεω κύων χαλκεόφωνος πεντηκοντακέφαλος''», (= Κέρβερος άγριος σκύλος του Άδη, με ηχηρή φωνή και με 50 κεφάλια), ενώ ο [[Όμηρος]] γνωρίζει μεν το σκύλο αυτό αλλά όχι τ΄ όνομά του. Σύμφωνα με τον [[Αισχύλος|Αισχύλο]], γεννήθηκε από την ένωση δυο τεράτων, του Γίγαντα [[Τυφών (μυθολογία)|Τυφώνα]] και της [[Έχιδνα (μυθολογία)|Έχιδνας]] και ήταν αδελφός του Όρθου (παραπλήσιου μυθικού άγριου σκύλου) καθώς και της Λερναίας Ύδρας. Η παρουσία του εξασφαλίζει την παραμονή των νεκρών στον Κάτω Κόσμο αλλά και την αδυναμία των ζωντανών να εισέλθουν σε αυτόν.

Χαρακτηριστικές αναφορές στον Κέρβερο υπάρχουν:

 

* Στη [[Ρωμαϊκή μυθολογία]] και τον μύθο του [[ήρωας|ήρωα]] [[Αινείας|Αινεία]].

* Στη ''[[Θεία Κωμωδία]]'' του [[Δάντης Αλιγκέρι|Δάντη]], στον τρίτο κύκλο της ''Κόλασης'' (ωδή στ΄).

* Ο [[αστεροειδής]] '''[[1865 Κέρβερος]]''' (1865 Cerberus), που ανακαλύφθηκε το 1971, πήρε το όνομά του από τον τερατόμορφο αυτό σκύλο.

 

Στις δημώδεις ελληνικές εκφράσεις '''κέρβερος''' καθιερώθηκε να χαρακτηρίζεται κάθε άγρυπνος αλλά και αυστηρός φρουρός ή θεματοφύλακας ακόμη και αξιών π.χ. "''αυτός είναι κέρβερος στη δουλειά του''" ή "''κέρβερος στην οικογένειά του''" (της οικογενειακής τιμής) κ.λπ.

 

[[Κατηγορία:Άθλοι του Ηρακλή]]

[[Κατηγορία:Εκφράσεις]]

[[Κατηγορία:Όντα της ελληνικής μυθολογίας]]

 

[[hr:Kerber]]

[[hu:Kerberosz]]

[[io:Cerbero]]

[[is:Kerberos]]