Filioque: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

===Η θέση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας===

Στο πρόσφατο παρελθόν, πολλοί καθολικοί θεολόγοι έχουν γράψει περί του Filioque, με μια οικουμενική διάθεση. Ο Yves Congar υποστηρίζει ότι οι ποικίλες διατυπώσεις μπορούν να ιδωθούν όχι αντιφατικά αλλά συμπληρωματικά. Ο Irenee Dalmais επισημαίνει ότι η Ανατολή και η Δύση έχουν διαφορετικές, ωστόσο συμπληρωματικές, πνευματολογίες, θεολογίες του Αγίου Πνεύματος. Ο Avery Dulles ακολουθεί την ιστορία της διαμάχης του Filioque και ζυγίζει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα διάφορων δυνατοτήτων για τη συμφιλίωση. O Eugene Webb χρησιμοποιεί την πνευματολογία του Bernard Lonergan. Κανένας καθολικός θεολόγος για αιώνες δεν έχει υποστηρίξει την αναφερθείσα καταδίκη του 1274, στη Σύνοδο της Λυών.

 

Ως επίσημη πρακτική, η Ρωμαιοκαθολική Έδρα δεν έχει επιβάλει το Filioque στην Ανατολή, στις ελληνόρυθμες εκκλησίες που ανήκουν στο Βατικανό, τους [[Μαρωνίτες]], [[Μελχίτες]] και [[Ουνίτες]]. Εκείνοι που ενώθηκαν με τον παπισμό σε διάφορες χρονικές περιόδους δεν επιβαλλόταν να περιλάβουν τον τύπο «και εκ του Υιού» στην απαγγελία του Συμβόλου. Οι Μαρωνίτες που δεν αποκόπηκαν ποτέ από την κοινωνία με τη Ρώμη, επίσης δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ το Filioque. Σε πολλές λειτουργίες, κατά εορτασμό με Επισκόπους από την Ανατολή, ο Επίσκοπος Ρώμης έχει απαγγείλει το Σύμβολο της Νικαίας χωρίς την προσθήκη Filioque. Είναι σίγουρο ότι ο [[Πάπας Παύλος ΣΤ΄]] και ο [[Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄]] δεν θεωρούσαν το Filioque αναπόσπαστο από το κείμενο του Συμβόλου και ότι στις ανατολικές λειτουργίες δεν θα ήταν ακόμη και αρμόζον.

==Βλέπε επίσης==

*[[Σχίσμα του 1054]]