95 Θέσεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|13|05|2010}}

[[ImageΑρχείο:95Thesen.jpg|thumb|Οι Ενενήντα Πέντε Θέσεις]]

Οι '''Ενενήντα Πέντε Θέσεις για την Αποτελεσματικότητα των Εντρυφήσεων''' ([[λατ.]]: ''Disputatio pro declaratione virtutis indulgentiaru''), κοινώς γνωστές ως οι ''Ενενήντα Πέντε Θέσεις'', γράφτηκαν από τον [[Μαρτίνος Λούθηρος|Μαρτίνο Λούθηρο]] το 1517 και θεωρούνται ευρέως ο βασικός καταλύτης για την [[Προτεσταντική Μεταρρύθμιση]]. ο Λούθηρος χρησιμοποίησε αυτές τις θέσεις για να εκθέσει την δυσαρέσκεια του με κάποιες από τις καταχρήσεις των [[Ρωμαιοκαθολικός|Ρωμαιοκαθολικών]] κληρικών, κυρίως με την πώληση [[άφεση αμαρτιών|άφεσης αμαρτιών (συγχωροχαρτιών)]]· αυτό βασικά γέννησε τον [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμό]]. Η δημοτικότητα του Λουθήρου ενθάρρυνε άλλους να μοιρασθούν τις αμφιβολίες τους για τον [[Καθολικισμό]].

== Παρασκήνιο ==

Το παρασκήνιο των Ενενήντα-Πέντε Θέσεων του Λούθηρου επικεντρώνεται σε συγκεκριμένες διαφορές μέσα στην [[Καθολική Εκκλησία]] σχετικά με την εξομολόγηση και την άφεση αμαρτιών. Συγκεκριμένα, οι Θέσεις προσφέρουν μια άποψη σχετικά με την εγκυρότητα των [[άφεση αμαρτιών|συγχωροχαρτιών]] (αφέσεις χρονικής τιμωρίας για αμαρτίες που έχουν ήδη συγχωρηθεί). Επίσης σχολιάζουν με μεγάλο κυνισμό την πρακτική των συγχωροχαρτιών προς πώληση, και έτσι την [[εξαγορά]] των [[αμαρτία|αμαρτιών]] που αντιπροσωπεύουν μια οικονομικά συναλλαγή παρά μια αυθεντική μετάνοια.