Οξειδοαναγωγικά σώματα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ja, lt, lv, tr, uk; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 66:
|}
 
= Αναγωγικά σώματα =
 
'''Αναγωγικά σώματα''' (λέγονται και αναγωγικά μέσα) είναι εκείνα που μπορούν να προκαλέσουν αναγωγή, δηλαδή τα σώματα που περιέχουν χημικά στοιχεία που μπορούν να προσλάβουν ηλεκτρόνια από άλλα στοιχεία. Τα χημικά στοιχεία των αναγωγικών σωμάτων παθαίνουν οξείδωση. Συνήθως λέμε ότι τα αναγωγικά σώματα οξειδώνονται (παρόλο που δεν ανάγονται ή οξειδώνονται χημικές ενώσεις αλλά άτομα μέσα σ'αυτές). Επειδή το άτομο αποβάλλει ηλεκτρόνια, αυξάνεται αλγεβρικά ο αριθμός οξείδωσής του.<br />
Γραμμή 134:
[[Αρχείο:Lithium-aluminium-hydride.png|thumb|right|150px|Το LiAlH<sub>4</sub> είναι ισχυρότατο αναγωγικό]]
 
* Διάφορα υδρίδια όπως το LiAlH<sub>4</sub> (υδρίδιο λιθίου-αργιλίου), NaAlH<sub>4</sub> (μικτό υδρίδιο λιθίου-νατρίου), Mg(AlH<sub>4</sub>)<sub>2</sub> (μικτό υδρίδιο μαγνησίου-αργιλίου), NaBH<sub>4</sub> (μικτό υδρίδιο βορίου-νατρίου) κ.ά. Χρησιμοποιούνται στις [[οργανική σύνθεση|οργανικές συνθέσεις]].
* Το ατομικό υδρογόνο (|Η|) που ανάγει τα νιτρικά και αρσενικικά ιόντα σε [[αμμωνία]] (ΝΗ<sub>3</sub>) και [[αρσίνη]] (AsH<sub>3</sub>) αντίστοιχα.
* Τα αμαλγάματα νατρίου και ψευδαργύρου, που σημειώνονται συχνά ως Na(Hg) και Zn(Hg) αντίστοιχα. Χρησιμοποιούνται ως ισχυρά αναγωγικά στην οργανική χημεία.
* Η υδραζίνη (Ν<sub>2</sub>H<sub>4</sub>) που χρησιμοποιείται στην οργανική χημεία των [[ετεροκυκλική ένωση|ετεροκυκλικών ενώσεων]], στην [[αναγωγή Wolff-Kishner]] κ.λ.π.
 
= <small><small>Σημειώσεις</small></small> =
{{reflist|2}}
 
= <small><small>Εξωτερικοί σύνδεσμοι</small></small> =
[http://en.wikipedia.org/wiki/Electrochemical_series Κανονικά δυναμικά αναγωγής ημιαντιδράσεων (ημιστοιχείων)]<br />
[http://en.wikipedia.org/wiki/Reducing_agent Αναγωγικά αντιδραστήρια]
 
= <small><small>Πηγές</small></small> =
# Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Στοιχεία Ανόργανης Χημείας", Έκδοση 14η, Αθήνα 1984.
# Γιαννακουδάκης Δ. Α. "Φυσική Χημεία Ιονικών και Ηλεκτροδιακών Δράσεων", Θεσσαλονίκη 1986.
# Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Στοιχεία οργανικής χημείας", Έκδοση 13η, Αθήνα 1985.
# Morrison R. T., Boyd R. N. "Οργανική Χημεία" Τόμοι 1ος,2ος,3ος, Μετάφραση:Σακαρέλλος-Πηλίδης-Γεροθανάσης, Ιωάννινα 1991.
# Δημητριάδης Θ. Γ. "Test Οξειδοαναγωγής", Αθήνα 1989.
# Γεωργάτσος Ι. Ε. "Βιοχημεία, Τόμος Α', Δομή μακρομορίων-Ένζυμα-Βιολογικές Οξειδώσεις", Θεσσαλονίκη 1985.
# Τσίπης Κ. Α. "Εισαγωγή στην Κβαντική Χημεία, Τόμος Ι, Στοιχειώδης Μεθοδολογία και Ατομική Δομή", Θεσσαλονίκη 1984.
# Τοσσίδης Ι. "Χημεία Ενώσεων Συναρμογής", Θεσσαλονίκη 1986.
# Μάτης Κ. Α., Γιαννακουδάκης Δ. Α. "Μαθήματα Χημικής Μηχανικής", Θεσσαλονίκη 1985.
# Βασιλικιώτης Γ. Σ. "Ποιοτική Ανάλυση", Θεσσαλονίκη 1980.
 
[[Κατηγορία:Ηλεκτροχημεία]]
[[Κατηγορία:Χημεία]]
[[Κατηγορία:Ανόργανη χημεία]]
 
[[ar:مؤكسد]]
Γραμμή 163 ⟶ 167 :
[[de:Oxidationsmittel]]
[[en:Oxidizing agent]]
[[eo:Oksidenzo]]
[[es:Oxidante]]
[[et:Oksüdeerija]]
[[es:Oxidante]]
[[eo:Oksidenzo]]
[[fr:Comburant]]
[[hr:Oksidans]]
[[ja:酸化剤]]
[[ko:산화제]]
[[hrlt:OksidansOksidatorius]]
[[lv:Oksidētājs]]
[[nl:Oxidator]]
[[pl:Utleniacz]]
Γραμμή 175 ⟶ 182 :
[[sk:Oxidačné činidlo]]
[[th:ตัวรับอิเล็กตรอน]]
[[tr:Oksidant]]
[[uk:Окисник]]
[[zh:氧化剂]]
 
[[Κατηγορία:Ηλεκτροχημεία]]
 
[[Κατηγορία:Χημεία]]
 
[[Κατηγορία:Ανόργανη χημεία]]