|
Ο '''Δημήτριος Σφήκας''' ήταν [[Ελλάδα|Έλληνας]] αγωνιστής της [[Ελληνική Επανάσταση|επανάστασης του 1821]]. Ανήκε σε γνωστή απόοικογένεια τητης [[Στεμνίτσα της Καρύταινας οικογένειαΑρκαδίας|Στεμνίτσας]], η οποία απαντάταιαναφέρεται για πρώτη φορά σε συμβολαιογραφικά έγγραφα από τιςτων αρχέςαρχών του ΙΗ΄ αιώνα.
ΓιαΣύμφωνα τονμε πριν την Επανάστασητα βίοαπομνημονεύματά του,τα όπωςοποία αναφέρει στιςονομάζονται "Αναμνήσεις",πριν την Επανάσταση του, 1821 είχε διατελέσει διοικητικός υπάλληλος στη Βεσσαραβία της τότε Ρωσίας, μαζί με τον Στεμνιτσιώτη εξάδελφό του Ηλία ΜίγκλεριΜίγκλερη,μαζί με τον οποίο συνέπραξεπολέμησε στο κίνημα στη Δακία (σημ. Ρουμανία).
Ο Δημήτριος Σφήκας ανήκεπολέμησε στοστην ελληνικόεπανάσταση επαναστατικό στράτευμα τηςστη [[Μολδαβία|ΜολδαβίαςΜολδοβλαχία]], διορισθείς από τον Αλέξανδρο Υψηλάντηως εκατόνταρχος και επικεφαλής πλαγιοφυλακής 50 ιππέων. Πήρε μέρος στη μεγάλης σημασίας [[Μάχη του Σκουλενίου]] (στις [[17 Ιουνίου]] [[1821]]), ένα χωριό της σημερινής [[Ρουμανία|Ρουμανίας]] (Sculeni) στις όχθες του ποταμού [[Προύθος|Προύθου1821]], όπωςκαθώς και σ'σε πολλές άλλες πολεμικές επιχειρήσεις στη Μολδαβία.
Στη μάχη στο Σκουλένι τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε σε ρωσικό έδαφος, όπου έτυχε περίθαλψης από τους διορισμένους από τον Υψηλάντη εφόρους του Ιασίου, οι οποίοι πολύ πριν από τη μάχη είχαν καταφύγει σε ρωσικό έδαφος.
Ακολούθησε τον Φώτιο Ηλιάδη (πέθ. 1836), έμπορο από τη Δημητσάνα και μυημένο στη [[Φιλική Εταιρεία και εγκατεστημένο πριν από την Επανάσταση στο Ιάσιο,]] και διεκπεραιώθηκε μέσω Ρωσίας και Γερμανίας στο Λονδίνο, όπου έτυχε τις περιποιήσεις από κάποιον Γιαννίμπα από το Βαλτεσινίκο της Γορτυνίας, ο οποίος ήταν από μακρού εκείκαιρό εγκατεστημένος καιστην [[Αγγλία]] πρόθυμακαι παρείχε κάθε δυνατή περίθαλψη σε φυγάδες 'Ελληνες αγωνιστέςΈλληνες. ΑπόΜετά την αγγλικήαπελευθέρωση πρωτεύουσα, μετά πολλές περιπλανήσεις, έφθασε τελος στην ελεύθερη πλέοντης [[Ελλάδα|Ελλάδος]] κι εγκαταστάθηκεεπέστρεψε στον τόπο της γέννησής του, όπου και πέθανε.
Οι " Αναμνήσεις των εν Δακία γεγονότων του 1821" του Δημητρίου Σφήκα, που γράφτηκαν μετά το 1835, αποτελούν πολύτιμες πηγές και έχουν αναμφισβήτητα μεγάλη ιστορική αξία, αφού παρέχουν από πρώτο χέρι πληροφορίες για τις πολεμικές επιχειρήσεις, τα γεγονότα και τους πρωταγωνιστές για τη Μάχη του Σκουλενίου και το άδοξο και ατυχές κίνημα στη Δακία.
Μέλη της οικογένειας των Σφηκαίων απαντώνται και σ' άλλα μέρη της Πελοποννήσου. Στην απογραφή του 1851, στο Δήμο Νυμφασίας (Γρανίτσας) της επαρχίας Γόρτυνος αναφέρεται οικογενειακή μερίδα του Ιωάννη Σφήκα (γεν. 1834), ενώ στα Λεχαινά της Ηλείας εγκαθίσταται και φτιάχνει δική του οικογένεια ο γιός του Δημήτριος Ιωάν. Σφήκας (1870 - 1947), ως διευθυντής των δημοτικών σχολείων της πόλης.
== Μάχη του Σκουλενίου ==
Στη μάχη του Σκουλενίου, που την πορεία της περιγράφει ο Δημήτριος Σφήκας στις ''"Αναμνήσεις"'' του, λίγες εκατοντάδες Ελλήνων επαναστατών πολέμησαν εναντίον 8.000 [[Τουρκία|Τούρκων]], από τους οποίους οι 4.000 ήταν ιππείς, με αρχηγό τον πασά της [[Βραίλα|Βραίλας]] Κεχαγιάμπεη.
Οι συνολικές απώλειες της Μάχης στο Σκουλένι υπολογίζονται για μεν τους Έλληνες σε 300 νεκρούς και 50 τραυματίες, για δε τους Τούρκους σε 1.600 νεκρούς και 200 τραυματίες.
== Πηγές ==
* ''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. (1975), τόμ. ΙΒ', σελ. 59, 62.
{{Ιστορία-επέκταση}}
[[Κατηγορία:Αγωνιστές του 1821|Σφήκας]]
| 