Νομισματικό Μουσείο Αθηνών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1890]] κατόπιν έγκρισης του Βασιλέως ο καθηγητής [[Ιωάννης Σβορώνος]] παρέλαβε την εθνική συλλογή και την τοποθέτησε στη δεξιά πτέρυγα της Ακαδημίας Αθηνών προς έκθεση αυτής. Την εποχή εκείνη η Ακαδημία ως μουσειακός χώρος, λόγω και της αρχιτεκτονικής του θωρούνταν ένα από τα πολυτελέστερα μουσεία του κόσμου περιλαμβάνοντας πλέον 250.000 νομίσματα διαφόρων εποχών και γεωγραφικών τόπων του ελληνικού χώρου. Βέβαια η συγκέντρωση όλων αυτών προέρχονταν και από πολλές δωρεές ιδιωτικών συλλογών όπως και από την εκτεταμένη αρχαιολογική έρευνα. Σημειώνεται ότι στο χώρο αυτό παρέμεινε η εθνική συλλογή μέχρι τη κήρυξη του πολέμου του 1940 οπότε και μεταφέρθηκε σε κρύπτη εντός της Αθήνας υπό την επιμέλεια της Τράπεζας της Ελλάδος.

 

Το [[1922]] μετά το θάνατο του Σβορώνου τη διεύθυνση ανέλαβε ο καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Οικονόμου μέχρι το [[1928]] όπου τον διαδέχτηκε ο νομισματολόγος Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος μέχρι τον θάνατό του, το 1940.<br>

Τότε για μικρό διάστημα τη θέση του ανέλαβε ο Ιωάννης Μηλιάδης που παρέδωσε στη νομισματολόγο Ειρήνη Βαρουχά η οποία με ιδιαίτερη ευαισθησία ανέλαβε τη μεταφορά και απόκρυψή του. Το [[1942]] με νομοθετικό διάταγμα της κατοχικής κυβέρνησης η «Νομισματική συλλογή» αποτελεί τμήμα του αρχαιολογικού μουσείου και μετά την απελευθέρωση μεταφέρεται στα υπόγεια του αρχαιολογικού μουσείου Η επανέκθεση των νομισμάτων ξεκίνησε το [[1956]] στον α΄ όροφο του μουσείου που είχε διαμορφωθεί ανάλογα.<br>