Δελφική Αμφικτυονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Δελφική Αμφικτυονία''' ήταν μια ομοσπονδία δώδεκα φυλών της [[Στερεά Ελλάδα|Στερεάς Ελλάδας]] και της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] που αποτελούσε αρχικά θρησκευτική ένωση, ενώ αργότερα απέκτησε και [[πολιτική]] σημασία. Το '''ΑμφυκτιονικόΑμφικτυονικό Συνέδριο''' λάμβανε χώρα δύο φορές τον χρόνο και κάθε φυλή είχε δύο ψήφους. Κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια η επίδραση της μειώθηκε μέχρι που ο Αδριανός ίδρυσε το Πανελλήνιο. Η δύναμη που απέκτησε ήταν τέτοια που πρωταγωνίστησε στην περιοχή έως τουλάχιστον τον 4ο αιώνα π.Χ. Αποτέλεσε, κατακατά κάποιο τρόπο, μια μικρογραφία της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]] και του σημερινού [[ΟΗΕ]].

Ήδη από τον 7ό αιώνα π.Χ. υπήρχε μία [[Αμφικτυονία|αμφικτυονία]] των φυλών της κεντρικής Ελλάδας και της Θεσσαλίας, οι οποίοι είχαν αρχικά και τη μεγαλύτερη επιρροή στο συνέδριο. Κέντρο της ήταν το ιερό της [[Δήμητρα (μυθολογία)|Δήμητρας]] στην Ανθήλη, κοντά στις [[Θερμοπύλες]]. Στην αμφυκτυονίααμφικτυονία αυτή προσχώρησαν και οι [[Δελφοί]]. Με τον καιρό απέκτησε μεγάλες αρμοδιότητες στην διοίκηση του ιερού του [[Απόλλων|Απόλλωνα]] στους Δελφούς και ταυτόχρονα ισχυρές πολιτικές δυνάμεις.

Στο Αμφικτυονικό Συνέδριο συμμετείχαν δώδεκα ελληνικές φυλές. Αυτές ήταν οι [[Θεσσαλοί]], οι [[Βοιωτοί]] (με κυρίαρχη την [[Θήβα]]), οι [[Δωριείς]] (με κυρίαρχη την [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]), οι [[Ίωνες]] (με κυρίαρχη την [[Αθήνα]]), οι [[Περραιβοί]], οι [[Μάγνητες]], οι [[Λοκροί]], οι[[Οιταίοι]], οι [[Αχαιοί]], οι [[Φωκείς]], οι [[Δόλοπες]] και οι [[Μαλιείς]]. Αυτοί αποτελούσαν και τα μόνιμα μέλη του Συνεδρίου. Κάθε μια από αυτές τις δώδεκα φυλές είχε δύο ψήφους. Στο Συνέδριο εκπροσωπούνταν ακόμα οι [[Αιτωλείς]], οι [[Ακαρνάνες]], οι [[Αρκάδες]], οι [[Ηλείοι]], οι [[Τριφύλιοι]] και η μικρή φυλή των [[Δρύοπες|Δρυόπων]], χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου. Κάθε φυλή έστελνε 2 αντιπροσώπους σε κάθε συνέδριο. ΑποΑπό αυτουςαυτούς, ο ένας ονομαζόταν "Πυλαγώρας" και κύριος ρόλος τους ήταν η συζήτηση των προς ψήφησηψήφιση αιτημάτων και η αντιπροσώπευση της πόλης του και ο άλλος ονομαζόταν "Ιερομνήμονας" και ήταν αυτός που ψήφιζε. Για τους μένμεν Λοκρούς μία ψήφος άνοικεάνηκε στους Οζολούς και μία στους Οπούντιους. Μετά τον τρίτο Ιερό πόλεμο και την ήττα των Φωκέων, οι [[Μακεδόνες]] απόκτησαν τις ψήφους τους.

Επίσης εκλεγόταν ένας γραμματέας και υπήρχε και ο θεσμός της αμφικτυονικής εκκλησίας που αποτελούταν αποαπό τους ιερομνήμονες, τους πυλαγόρες

Αρχικά το Συνέδριο αφορούσε μάλλον πιο πολύ την επιτήρηση του ιερού της Δήμητρας στην Ανθήλη, η οποία μάλιστα ονομαζόταν ''αμφικτυονίςΑμφικτυονίς''. Στη περιοχή υπήρχε επίσης ιερό του [[Αμφικτύονας|Αμφικτύονα]]. Οι δε σύναξειςσυνάξεις και στους Δελφούς και στις Θερμοπύλες, ονομάζονταν "Πυλαίαις" ("Πυλαία εαρινή" και "Πυλαία μεταπωρινή" αντίστοιχα) αποαπό το Πύλες (Θερμοπύλες). Στην συνέχεια, και αφού άρχισαν να συνέρχονται και στους Δελφούς ανέλαβαν και την εποπτεία του ιερού του Απόλλωνα, μεχριμέχρι που έγινε το κύριο έργο της. Αργότερα, ανέλαβαν και την διοργάνωση των Πυθίων. Η δελφική αμφικτυονία είχε τον έλεγχο της περιουσίας και λειτουργίας του ιερού, αφού όριζε τους ιερείς και τους άλλους αξιωματούχους, εκλέγοντάς τους πάντα από κατοίκους των Δελφών.

==ΔυνάμηΔύναμη==

Η δημιουργία της αμφικτυονίας σε μια εποχή κατακατά την οποία ακόμα τόσο η [[Αθήνα]], όσο και η [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] ή η [[Θήβα]] δεν είχαν αποκτήσηαποκτήσει την δύναμη που απέκτησαν αργότερα, είχε σαν αποτέλεσμα φυλές με ελάχιστη δύναμη όπως οι Μαλιείς ή οι Περραιβοί να έχουν τις ίδιες δυνατότητες και την ίδια αξία με τις ισχυρές δυνάμεις εντός του συμβουλίου. Ακόμα και όταν οι Θεσσαλοί κατέλαβαν τους γειτονικούς τους λαούς Περραιβούς, Μαλιείς, Μαγνήτες, Δόλοπες και Αχαιούς αυτοί μπορούσαν να μετέχουν ως ίσοι με τους Θεσσαλούς και με καθαρό το δικαίωμα ψήφου. Αυτό τελικά, καθώς και η αίγλη του [[Μαντείο των Δελφών|μαντείου των Δελφών]], έδωσε τεράστια δύναμη στο συνέδριο, ιδίως κατακατά την εποχή πριν και μετά τους [[Περσικοί πόλεμοι|Περσικούς Πολέμους]]. Ωστόσο, με την είσοδο των Μακεδόνων και αργότερα την αύξηση της επιρροής των ΑιτολώνΑιτωλών (οι Οζολοί Λοκροί προσχώρησαν στην ισχυρή Αιτωλική Συμπολιτεία) και των Ρωμαίων καθώς και οι διάφορες συμμαχίες και αντιπαλότητες μεταξύ των πόλεων δεν άφησαν ανεπηρέαστη την ομοσπονδία.

Τον 6ο αι. π.Χ. οι Αμφικτύονες αποφασίζουν να τιμωρήσουν τους κατοίκους της [[Χρισσό Φωκίδας|Κρίσσας]] που εκμεταλεύοντανεκμεταλλεύονταν τους προσκυνητές και τους επίσημους απεσταλμένους των πόλεων στους Δελφούς που έφταναν αποαπό το λιμάνι της [[Κίρρα Φωκίδας|Κίρρας]], επιβάλλοντας τους φορολογία. Η Αμφικτυονία μαζεύει στρατό και διαλύει τις δύο πόλεις, απαγορεύοντας κάθε δραστηριότητα στην Κίρρα και το [[Κρισσαίο Πεδίο]]. Το 458 π.Χ. οι Φωκείς καταλαμβάνουν τους Δελφούς και οι Σπαρτιάτες τους διώχνουν (δεύτερος ιερός Πόλεμος). Οι [[Φωκείς]] με την βοήθεια των Αθηναίων ξανακαταλαμβάνουνανακαταλαμβάνουν τους Δελφούς μέχρι το 421 π.Χ. που τα ιερό ξαναβρίσκει την αυτοδυναμία του. Το 356 π.Χ. η Αμφικτυονία επιβάλλει πρόστιμο στους Φωκείς γιατί καλλιέργησαν εκτάσεις που άνηκαν στο ιερό (τρίτος ιερός πόλεμος). Αθηναίοι και ΛακεδεμόνιοιΛακεδαιμόνιοι συμμαχούν υπέρ των Φωκέων, φοβούμενοι την ανάμιξη του [[Φίλιππος Β' ο Μακεδών|Φιλίππου Β']] της [[Μακεδονίας]] στις υποθέσεις της Νότιας Ελλάδας. Οι Φωκείς καταλαμβάνουν τους Δελφούς με αρχηγό τον [[Φιλόμηλος|Φιλόμηλο]]. Όμως ο Φίλιππος, το 346 π.Χ., επεμβένειεπεμβαίνει και απελευθερώνει τους Δελφούς. Το Συμβούλιο τιμωρεί σκληρά τους Φωκείς, οι πόλεις τους καταστρέφονται, υποχρεώνονται σε μεγάλη αποζημίωση για τις ζημιές που προκάλεσαν στους Δελφούς και χάνουν τις ψήφους τους στο Συμβούλιο. Αυτές δίνονται στον Φίλιππο και τους Μακεδόνες.

ΥποΥπό την εξάλειψη του φόβου για τους Φωκείς, οι [[Άμφισσα|Αμφισσείς]] αρχίζουν να καλιεργούνκαλλιεργούν εκτάσεις στο Κρισσαίο πεδίο και να δημιουργούν κτίρια στην πόλη της Κίρρας. Υποστηρίζοντας τους συμμάχους τους Θηβαίους στο ΑμφυκτιονικόΑμφικτυονικό Συνέδριο και παρασυρόμενοι από αυτούς προσπαθούν να κατηγορίσουν τους Αθηναίους για ιεροσυλία. Ο πυλαγώραςπυλαγόρας της Αθήνας, όμως, [[Ρητορική|ρήτωραςρήτορας]] [[Αισχίνης]] καταφέρεκατάφερε να αντιστρέψει τις κατηγορίες και να τους καταγγήλεικαταγγείλει για καταπάτηση της γήςγης του Απόλλωνα και της απαγορευμένης Κίρρας. Ο Φίλιππος αναλαμβάνει το 339 π.Χ. να τιμωρήσει τους Αμφισσείς εκ μέρους της Αμφικτυονίας (τέταρτος Ιερός Πόλεμος) και η Άμφισσα καταστρέφεται.

Η Δελφική ΑμφυκτυονίαΑμφικτυονία αποτέλεσε την πιο σημαντική αμφικτυονία της αρχαίας Ελλάδας. Σε αυτή αντιπροσωπευόταν σχεδόν όλα τα ελληνικά φύλα και η πολιτική δύναμη που απέκτησε ήταν τεράστια. Συχνά προσομοιάζεται με την [[Κοινωνία των Εθνών]] και τον [[ΟΗΕ]].