Πάπας Γρηγόριος ΙΕ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Βιογραφία ==

Γεννήθηκε στη [[Μπολόνια]] στις 9 ή στις 15 Ιανουαρίου του 1554. Το κοσμικό του όνομα ήταν '''Αλεσάντρο Λουντοβίζι'''. Ήταν ένα από τα επτά παιδιά του κόμη Πομπέο Λουντοβίζι και της Καμίλα Μπιατζίνι.

Σπούδασε αρχικά στο [[Παπικό Γρηγοριανό Κολέγιο]] των [[Ιησουίτες|Ιησουιτών]] στη Ρώμη και συνέχισε στο [[Πανεπιστήμιο της Μπολόνια]] από όπου πήρε πτυχία [[κανονικό δίκαιο|κανονικού]] και [[ρωμαϊκό δίκαιο|ρωμαϊκού]] δικαίου τον Ιούνιο του 1575. Δεν υπάρχουν στοιχεία για χειροτονία του. Τοπ αρχικό του επάγγελμα ήταν παπικός νομικός σύμβουλος στη Ρώμη. Το 1612 ο [[Πάπας Παύλος Ε΄]] τον διόρισε [[Αρχιεπισκοπή της Μπολόνια|αρχιεπίσκοπο της Μπολόνια]] και τον Αύγουστο του 1616 τον έστειλε σαν [[νούντσιος|νούντσιο]] στο [[δουκάτο της Σαβοΐας]], για να μεσολαβήσει στη διαμάχη του [[Κάρολος Εμμανουήλ Α΄|Καρόλου Εμμανουήλ Α΄]] και του [[Φίλιππος Γ΄ της Ισπανίας|Φίλιππου Γ΄ της Ισπανίας]]με αφορμή το [[μαρκησάτο του Μονφερράτου]] του οίκου των [[Γκονζάγκα]]<ref>Η διαμάχη αυτή οδήγησε τελικά στον [[Πόλεμος της διαδοχής της Μαντουάν|Πόλεμο της διαδοχής της Μαντουάν]], 1628–31.</ref>. Το Σεπτέμβριο του 1616 ο Πάπας Παύλος τον τοποθέτησε σε θέση καρδινάλιου - ιερέα στη ''[[Σάντα Μαρία στην Τρανσποντίνα]]''. Ο Λουντοβίζι παρέμεινε στην αρχιεπισκοπή του μέχρι και το θάνατο του Πάπα Παύλου το 1621, οπότε και μετέβη στη Ρώμη προκειμένου να συμμετάσχει στο [[κονκλάβιο]] το οποίο τελικά τον εξέλεξε.

Πέρα από την ενίσχυση που παρείχε στον [[Φερδινάνδος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φερδινάνδο Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] και στην [[Καθολική Λίγκα]] στον αγώνα τους ενάντια στους [[Προτεστάντες]], η οποία άγγιξε το ένα εκατομμύριο δουκάτα, και τη στήριξή του στον αγώνα του [[Σιγισμόνδος Γ΄|Σιγισμόνδου]] ενάντια στους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Τούρκων]], παρενέβη ελάχιστα στην ευρωπαϊκή πολιτική. Το διάταγμά του εναντίων των μαγισσών (''Omnipotentis Dei'', 20 Μαρτίου 1623) απετέλεσε το τελευταίο παπικό διάταγμα κατά της [[μαγεία]]ς. Οι παλαιότερες ποινές έγιναν χαλαρότερες και η θανατική καταδίκη περιορίστηκε σε όσους «αποδεδειγμένα έκαναν [[συμφωνία με το διάβολο]] και διέπραξαν ανθρωποκτονία με τη συνδρομή του» (''CE''). Ήταν εξαιρετικός θεολόγος και and προώθησε ένα πνεύμα μεταρρύθμισης. Η σφραγίδα του στο ''Aeterni Patris'' της 15 Νοεμβρίου 1621 ρύθμισε τη διαδικασία εκλογής νέων Παπών, η οποία έπρεπε να είναι μυστική και γραπτή. Επιτρέπονταν τρεις μέθοδοι εκλογής: με εξονυχιστικό έλεγχο, με συμβιβασμό και με επευφημία . Στις 6 Ιανουαρίου του 1622, ίδρυσε το [[Propaganda Fide]] που αποτέλεσε το ιεραποστολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Κουρίας. Η περίοδος παραμονής του στον παπικό θρόνο σημαδεύτηκε από την [[αγιοποίηση]] της [[Τερέζα της Άβιλα|Τερέζας της Άβιλα]], του [[Φράνσις Ξαβιέ]], του [[Ιγνάτιος Λογιόλα|Ιγνάτιου Λογιόλα]], του [[Φίλιπ Νέρι]] και του [[Ισίδωρος ο αγρότης|Ισίδωρου του αγρότη]]. Αγιοποίησε επίσης μέχρι το τρίτο στάδιο αγιοποίησης (Beatificatio) τον [[Αλοΐσιος Γκονζάγκα|Αλοΐσιο Γκονζάγκα]] και τον [[Πέτρος της Αλκάντρα|Πέτρος της Αλκάντρα]]. Η επιρροή του στην έλευση του διάσημου Μπολονέζου ζωγράφου [[Γκουερτσίνο]] στη Ρώμη υπήρξε καταλυτική και αποτέλεσε ορόσημο για την ανάπτυξη του [[Μπαρόκ]]. Ποζάρισε για πορτραίτα - προτομές τόσο στον [[Τζιαν Λορέντσο Μπερνίνι]] όσο και στον αντίπαλό του [[Αλεσάντρο Αλγκάρντι]], το έργο του οποίου βρίσκεται σε ένα [[τόντο]] στο ναό της [[Σάντα Μαρία στη Βαλιτσέλα]].

== Σημειώσεις ==

* Ορισμένο αναθεωρημένο κείμενο από την ένατη έκδοση της (1880) of the ''[[Encyclopædia Britannica|Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα)]]''. {{en}}

* [http://www.fiu.edu/~mirandas/bios1616.htm Καρδινάλιοι της Αγίας Καθολικής Εκκλησίας:] Αλεσάντρο Λουντοβίζι {{en}}