Ρεϊμόν Κενώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Το Ρεμόν Κενώ μετακινήθηκε στο Ρεϊμόν Κενώ πάνω από την ανακατεύθυνση |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''
==Βιογραφικά Στοιχεία==
Μοναχογιός του Αυγούστου Κενώ ''(Auguste Queneau)'' και της Ζοζεφίν Μινιό ''(Joséphine Mignot)'' που είχαν κατάστημα ψιλικών, ο
Εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις στην [[Αλγερία]] και στο [[Μαρόκο]], όπου ήρθε σε επαφή με την [[αργκό]] αλλά και με την [[αραβική γλώσσα]], όμως παράλληλα παρακολουθούσε τη λογοτεχνική κίνηση από αρκετά κοντά. Είχε συνεργαστεί μάλιστα στην έκδοση της [[Σουρεαλιστική επανάσταση|Σουρεαλιστικής επανάστασης]] αλλά από το 1929 είχε ήδη διακόψει τις σχέσεις του με το κίνημα του [[Αντρέ Μπρετόν]] για προσωπικούς και πολιτικούς λόγους. Παντρεύτηκε την Ζανίν Καν (αδερφή παλιάς ερωμένης του Μπρετόν-1928) με την οποία απέκτησε τον μοναχογιό του
Διψασμένος για ταξίδια και γνώση επισκέφθηκε την Ελλάδα το 1932 και ένιωσε βαθιά έκπληξη από το χάσμα που χώριζε την καθομιλουμένη από την [[καθαρεύουσα]] του γραπτού λόγου. Αυτός ο διαχωρισμός άλλωστε τον προβλημάτισε τόσο πολύ ώστε να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για αυτόν καθώς στη συγγραφική του πορεία έθεσε τον στόχο να απαλλάξει τη γαλλική γλώσσα από τις συμβατικότητες του γραπτού λόγου.
Γραμμή 10:
Αφού επιστρέψει, θα εκδώσει το πρώτο του μυθιστόρημα, ένα μυθιστόρημα-ποίημα με τίτλο «Le chiendent» για το οποίο θα κερδίσει άλλωστε και το μόλις θεσπισμένο -με αφορμή το βιβλίο του- [[βραβείο των Ντε Μαγκό]]. Κατόπιν ακολουθούν κάποια αυτοβιογραφικά έργα:''Les derniers jours'' (1936), ''Odile'' (1937), ''Les enfants du limon (1938)''. Παράλληλα εργάζεται ως τραπεζικός αλλά και ως πωλητής μέχρι να προσληφθεί από τον εκδοτικό οίκο [[Γκαλιμάρ]] ως αναγνώστης και έτσι να μπορέσει να αφιερωθεί περισσότερο στη συγγραφή. Ιδρύει μαζί με τον Ζωρζ Πελορσόν την επιθεώρηση ''«Volontées»'', γράφει και εκδίδει βιβλία. Η πρώτη του επιτυχία θα είναι το ''Pierrot mon ami'' (1942) και θα γίνει διάσημος το 1959 με το βιβλίο ''«[[Η Ζαζί στο μετρό]]»'' (''Zazie dans le métro'') που θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο από τον [[Λουί Μαλ]]. Η υστεροφημία του Κενώ όμως θα επισφραγισθεί από τα ''«Γαλάζια λουλούδια»'' (''Les Fleurs bleues'', 1965) καθώς και από ένα παλαιότερο έργο του, τις ''«Ασκήσεις ύφους»'' (''Exercices de style'', 1947).
Για κάποιο διάστημα στη δεκαετία του '30 ο Κενώ μελέτησε και κατέγραψε αυτούς που αποκαλούσε «les fous littéraires» ''(Οι τρελοί λογοτέχνες)'', συγγραφείς που είχαν διακηρύξει διάφορες εκκεντρικές θεωρίες. Κατέληξε στη συγγραφή ενός τόμου που υπερέβαινε τις 700 σελίδες που κανένας εκδότης δε θέλησε να εκδώσει. Μέρος της
Καθώς είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις επιστήμες, το 1948 γράφτηκε στη Μαθηματική Εταιρία Γαλλίας και μάλιστα αφοσιώθηκε στην εφαρμογή των μαθηματικών κανόνων στο λογοτεχνικό έργο.
Από το 1950 συμμετείχε στο [[Κολλέγιο Παταφυσικής]] με το
Κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου του κολλεγίου Παταφυσικής αποφάσισε μαζί με τον μαθηματικό Φρανσουά λε Λιονέ να ιδρύσουν την [[Ουλιπό]] ''(Oulipo, Ouvroir de la Litterature Potentielle = Εργαστήριο Δυνητικής Λογοτεχνίας)'' στην οποία συμμετείχαν πολλοί σημαντικοί λογοτέχνες.
Παρά τις πολλές απαιτητικές και διαφορετικές ενασχολήσεις του, ο Κενώ θα βρει τον χρόνο να εκφράσει την ποιητική του φλέβα αφού θα είναι άλλωστε και ο μοναδικός ποιητής που έχει καταφέρει να γράψει εκατό τρισεκατομμύρια ποιήματα ''(«Cent Mille Milliards de Poèmes», 1961)''. Πρόκειται για ένα βιβλίο που έδινε τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ανακατέψει τις λέξεις κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθούν σύμφωνα με τους υπολογισμούς του συγγραφέα εκατό τρισεκατομμύρια ποιήματα.
Ο Κενώ πέθανε στις 25 Οκτωβρίου 1976. Ο τάφος του βρίσκεται στο παλιό νεκροταφείο του ''Juvisy-sur-Orge'', στην Εσόν (Essonne) έξω από το [[Παρίσι]].
==Έργα==
Γραμμή 77 ⟶ 78 :
*Raymond QUENEAU:Le vol d'Icare, Ed. Folio ISBN 2-07-038918-9
*Collection Littéraire Lagarde et Michad, XXe siècle, éd.Bordas 1997 ISBN 2-04-018000-1
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
*[http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14067&m=S05&aa=1 Το παιχνίδι των αντικατοπτρισμών] της Κατρίν Βελισσάρη ''(Το Βήμα 18/01/2004 -ανακτήθηκε στις 11/1/08)''
*[http://www.ekebi.gr/Fakeloi/lexika/txtpg2.htm Αποσπάσματα από τις Ασκήσεις Ύφους], μτφ Α. Κυριακίδη, Αθήνα: Ύψιλον, 1984 από τον διαδικτυακό τόπο του [[ΕΚΕΒΙ]] ''(ανακτήθηκε στις 11/1/08)''
*[http://www.netschoolbook.gr/bibquenau.html Tο μιξτ - γκριλ της Iστορίας, Ο Pεϊμόν Kενώ σε μεγάλα κέφια] της Σοφίας
*[http://www.gallimard.fr/web/gallimard/catalog/html/event/queneau02.htm Φωτογραφίες]από συλλογή του εκδοτικού οίκου Γκαλλιμάρ ''(ανακτήθηκε 12/1/08)''
*[http://www.oulipo.net/ Ουλιπό], επίσημη ιστοσελίδα ''(στα γαλλικά)''
|