Αλ Πατσίνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: mk:Ал Пачино |
|||
Γραμμή 6:
== Καριέρα ==
Η πρώτη ταινία στην οποία έπαιξε ήταν το 'Me, Natalie' το [[1969]]. Στην ταινία 'The Panic in Needle Park' το [[1971]], όπου έπαιζε έναν ηρωινομανή, τράβηξε την προσοχή του [[Φράνσις Φορντ Κόπολα]] ο οποίος και τον επέλεξε για τον ρόλο του Μάικλ Κορλεόνε στην ταινία [[Ο Νονός]] (για τον ίδιο ρόλο ήταν υποψήφιοι ο [[Ρόμπερτ Ντε Νίρο]] και ο [[Ρόμπερτ Ρέντφορντ]]), για την οποία ήταν υποψήφιος για [[Βραβείο Όσκαρ]] Β' Αντρικού ρόλου. Μετά από την ερμηνεία του στο ''Νονό'' έπαιξε σε ταινίες όπως ''[[Σέρπικο]]'' το οποίο του χάρησε την υποψηφιότητα αυτή τη φορά για Όσκαρ Α' Αντρικού ρόλου, το "Dog Day Afternoon" (Σκυλίσια Μέρα),όπου η ερμηνεία του,του έδωσε για δεύτερη φορά
Κατόπιν έπαιξε το ρόλο του Τόνυ Μοντάνα στο Scarface και το [[1985]] έπαιξε στο ''[[Revolution]]'', που όμως ήταν εμπορική αποτυχία, εξαιτίας της οποίας έκανε τέσσερα χρόνια να εμφανιστεί ξανά σε ταινία. Όμως το [[1990]] ήρθε η δεύτερη υποψηφιότητα για [[Όσκαρ]] Β' Αντρικού ρόλου για το Dick Tracy και η καριέρα του απογειώθηκε εκ νέου. Ακολούθησε το Frankie and Johnny με συμπρωταγωνίστρια την [[Μισέλ Φάιφερ]], το [[1992]] το Glengarry Glen Ross με το οποίο ήταν για τρίτη φορά υποψήφιος για [[Όσκαρ]] Β' Αντρικού ρόλου και την ίδια χρονιά το ''[[Άρωμα γυναίκας (ταινία)|Άρωμα γυναίκας]]'' με το οποίο τελικά κατάφερε να πάρει το [[Όσκαρ]] Α'Αντρικού ρόλου. Ακολούθησαν εκπληκτικές ερμηνείες στις ταινίες ''[[Carlito's Way]]'', ''[[Heat]]'' με τον [[Ρόμπερτ Ντε Νίρο]], Insider με τον υποψήφιο για Όσκαρ Β’ Αντρικού [[Ράσελ Κρόου]] , ''The Devil's Advocate'' με συμπρωταγωνιστή τον [[Κιάνου Ριβς]] και ''Insomnia'' το 2002. Οι ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε μετά το Insomnia δεν σημείωσαν ιδιαίτερη επιτυχία.
| |||