Γεώργιος Τερτσέτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] από πατέρα καθολικό και μητέρα ορθόδοξη, που άρχισαν να καβγαδίζουν αν το γιοςγιο τους θα τον είχε θρησκευτικό υπήκοο ο [[Πάπας]] ή ο [[Πατριάρχης]]. Ο πατέρας του τον βάφτισε καθολικά, μα η μητέρα τον βούτηξε κρυφά στην ορθόδοξη κολυμπήθρα. Σαν το έμαθε ο πατέρας τον ξαναβάφτισε για τρίτη φορά καθολικά. Όταν μεγάλωσε ο Τερτσέτης προτίμησε της μητέρας του το βάφτισμα. Η οικογένειά του είχε κάποιασημαντικό σειράόνομα στον τόπο του, όμως δεν κράταγεήταν από τοτις ντόπιες αρχοντικές αρχοντολόγιοικογένειες της Ζακύνθου και τον λογάριαζαν για [[ποπολάρος|ποπολάρο]].

Στα παιδικά του χρόνια πήγε στο ίδιο σχολείο με τα δύο μεγαλύτερα παιδιά του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θ. Κολοκοτρώνη]], τον [[Πάνος Κολοκοτρώνης|Πάνο]] και τον [[Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης|Γενναίο]]. Το 1816, έφυγε για την [[Ιταλία]], όπου σπούδασε στο [[πανεπιστήμιο της [[Πάντοβα|Πάντοβας]], νομικά καθώς και λατινική - ιταλική φιλολογία. Επέστρεψε στο νησί του το 1820 μετά το πέρας των σπουδών του.

Με την έκρηξη της επανάστασης ο Τερτσέτης βρέθηκε στο [[Μοριάς|Μοριά]], με πολλούς άλλους συμπατριώτες του. Ασθενικής όμως κράσης, δεν άντεξε τις κακουχίες και αρρώστησε. Μεταφέρθηκε στο μικρό νησί [[Κάλαμος Λευκάδας|Κάλαμο]] και στη συνέχεια πίσω στη Ζάκυνθο.

Το [[1832]]-[[1833]] διετέλεσε καθηγητής της γενικής και της Ελληνικής ιστορίας στο [[Κεντρικό Πολεμικό Σχολείο]] του [[Ναύπλιο|Ναυπλίου]]. Με την έλευση της [[Αντιβασιλεία|Αντιβασιλείας]] σχετίστηκε τόσο με τον [[ΜάσονΝικόλαος - Ιωσήφ Μαιζών|Maison]] όσο και με τον πρόεδρό της [[Άρμανσπεργκ]], που μάθαινε ελληνικά στις κόρες του. Το 1832 διορίστηκε από την Αντιβασιλεία μέλος του πενταμελούς δικαστηρίου του Ναυπλίου που δίκαζε τους Κολοκοτρώνη, Πλαπούτα κ.α. Ο Τερτσέτης τότε μαζί με τον [[Αναστάσιος Πολυζωίδης|Πολυζωίδη]] γνωρίζοντας πολύ καλά την αθωότητα των κατηγορουμένων αρνήθηκε να υπογράψει την απόφαση καταδίκης τους, σε θάνατο δια [[αποκεφαλισμός|αποκεφαλισμού,]] για [[εσχάτη προδοσία]]. Η κίνησή τους αυτή προκάλεσε την οριστική τους πάυσηπαύση, την φυλάκιση και την άγρια κακοποίηση τους.

Το 1864 εξελέγη αντιπρόσωπος της Ζακύνθου στη Βουλή. Πέθανε στις 15 Απριλίου [[1874]] στην Αθήνα.