Η '''Πυρηνική Φυσική''' είναι ο τομέας της [[Φυσική|Φυσικής]] που ασχολείται με τη μελέτη των φαινομένων που συσχετίζονται με τον [[Ατομικός πυρήνας|πυρήνα]] του [[Άτομο|ατόμου]], τα [[στοιχειώδες σωματίδιο|στοιχειώδη σωματίδια]] που τον αποτελούν καθώς και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους (δομή, χαρακτηριστικά, συμπεριφορά κλπ.). Σαν επιστημονικος κλάδος αναπτύχθηκε τον [[20ος αιώνας|20ο αιώνα]], μετά την ανακάλυψη της [[ραδιενέργεια|ραδιενέργειας]] από το ζεύγος Κιουρί και του πυρήνα του ατόμου από τον [[Έρνεστ Ράδερφορντ|Ράδερφορντ]]. Από τη δεκαετία του 1930 κι έπειτα, δημιουργήθηκε ένας από τους κύριους κλάδους της [[Σύγχρονη φυσική|Σύγχρονης Φυσικής]], καθώς διαπιστώθηκε η δυνατότητα εφαρμογής της στην παραγωγή ενέργειας αλλά και την κατασκευή όπλων.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η Πυρηνική Φυσική αποτελουνταν από την [[Ατομική Φυσική|Ατομική Φυσική]], μιας και δεν είχαν εντοπιστεί τα βασικά συστατικά που αποτελούν τον πυρήνα, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Η βασική παρατήρηση του Ράδερφορντ κατά τη διάρκεια πειραμάτων σκέδασης ότι το σύνολο της μάζας του ατόμου ήταν συγκεντρωμένο στο κέντρο του και ότι υπήρχε θετικό φορτίο στο άτομο το οποίο προκαλούσε οπισθοσκέδαση [[σωματίδιο άλφα|σωματιδίων άλφα]] που εκτοξευόταν προς αυτό, ήταν η πρώτη ουσιαστική ένδειξη για την ύπαρξη των [[πρωτόνιο|πρωτονίων]] στο κέντρο του ατόμου. Η ανακάλυψη του έτερου συστατικού του πυρήνα, του [[νετρόνιο|νετρονίου]], έγινε μερικά χρόνια αργότερα, το [[1932]], από τον ΤσάντγουΪκ (Chadwick).
Πέρα από τη μελέτη της πυρηνικής δομής, η Πυρηνική Φυσική αποτελεί κύριο συνεργάτη της [[Αστροφυσική|Αστροφυσικής]] για τη μελέτη φαινομένων που σχετίζονται με τα αστέρια, κυρίως φαινομένων που αφορούν στην παραγωγή ενέργειας και ακτινοβολίας των άστρων, αλλά και την ύπαρξη των γνωστών ισοτόπων που απαντώνται στη φύση. Το πεδίο που προέκυψε από το συνδυασμό της Πυρηνικής Φυσικής και της Αστροφυσικής είναι σήμερα γνωστό ως '''Πυρηνική Αστροφυσική'''.
