Οι Δώδεκα Πίθηκοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|

}}

 

Στην ταινία η ανθρωπότητα αποδεκατίζεται από έναν [[ιός|ιό]] που διασπείρεται επίτηδες και μεταλλάσσεται πολύ γρήγορα σε φονικό και ανίκητο. Οι άνθρωποι το 2035 ζουν πλέον σε υπόγεια βαθιά κάτω από τη [[γη]] και σε [[σπήλαιο|σπήλαια]], γιατί στην επιφάνεια κυριαρχούν τα ζώα και η ατμόσφαιρα εξάλλου είναι μολυσμένη από τον ιό. Οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να κατασκευάσουν πρόσφατα μια «μηχανή του χρόνου» που έστω και ατελής, πάντως λειτουργεί. Αποφασίζουν να στείλουν στο παρελθόν έναν άνδρα δυναμικό, παρατηρητικό και ικανό να τους εφοδιάσει με στοιχεία ώστε να εντοπίσουν την πηγή του ιού. Αν βρουν δείγμα του προτού αυτός μεταλλαχθεί, θα παρασκευάσουν [[εμβόλιο]] και έτσι θα σώσουν όσους απομένουν ζωντανοί στο μέλλον. Επίσης, θα μπορέσουν επιτέλους να επανέλθουν στην επιφάνεια της γης χωρίς το φόβο του θανατηφόρου ιού. Η αποστολή ανατίθεται σε έναν κατάδικο στον οποίο υπόσχονται ότι αν τα καταφέρει, θα του απονεμηθεί χάρη. Ο άνδρας αυτός ταξιδεύει απρόθυμα σε διάφορες χρονικές στιγμές γιατί η μηχανή του χρόνου δεν είναι απόλυτα τελειοποιημένη αλλά τελικά καταφέρνει να βρεθεί στο 1996 και αρχίζει να ιχνηλατεί τον ή τους διασπορείς του ιού.

* [[Μπρους Γουίλις]] στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Τζέιμς Κόουλ

* [[Μαντλίν Στόου]] στο ρόλο της ψυχιάτρου Κάθριν Ρέιλι

* [[Ντέιβιντ Μορς]] στο ρόλο του παρανοϊκού μικροβιολόγου δρ. Πήτερς

* Carol Florence στο ρόλο της αστροφυσικού αλλά και της «ασφαλίστριας». Τζόουνς

 

Η ταινία είχε πολύ καλές κριτικές και θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Κάποια στοιχεία της μένουν σε μια πρώτη ανάγνωση κενά<ref>http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9D03E7DF1239F934A15751C1A963958260</ref> γιατί ο σκηνοθέτης ήθελε το θεατή να ταυτιστεί με τον πρωταγωνιστή που ακούει φωνές και χάνει τη λογική του στην προσπάθειά του να λογικέψει τους άλλους.

 

 

{{reflist}}