Πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Το '''πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων''' ήταν κρατικό έγγραφο το οποίο εκδιδόταν από μία αρμόδια αρχή (Στρατός, Ασφάλεια) που βεβαίωνε ότι κάποιος πολίτης δεν ήταν κομμουνιστής, ούτε συμπαθής προς τον [[κομμουνισμός|κομμουνισμό]]. Μέσω των Πιστοποιητικών Κοινωνικών Φρονημάτων αποκλείστηκαν από ολόκληρο το δημόσιο τομέα και από μεγάλο μέρος του ιδιωτικού (η εκπαίδευση για παράδειγμα), όχι μόνον όσοι είχαν χαρακτηριστεί από τις αρχές ως κομμουνιστές, οι ίδιοι ή μέλη της ευρύτερης οικογενείας τους, αλλά και όσοι εμφορούνταν από φιλελεύθερες ιδέες.
Τα Πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων εκδίδονταν κατά χρόνια μετά τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του [[1960]], όταν και καταργήθηκαν. Αποτελούν μελανό σημείο της ελληνικής ιστορίας το οποίο χαρακτήριζε την αναξιοκρατία και τη λογοκρισία που επικρατούσε εκείνη την εποχή στην χώρα. Τα Πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων ήταν η αιτία να εγκαταλείψουν την χώρα "αριστεροί" πολίτες αφού χωρίς αυτά δεν μπορούσε κάποιος να εργαστεί ή να σπουδάσει. Το συγκεκριμένο Πιστοποιητικό, καταργήθηκε τον [[Ιούλιο]] του [[1972]] απο τον [[Γεώργιο Παπαδόπουλο]], γεγονός που προκάλεσε κατάπληξη στην κοινώνια, και στον τότε πολιτικό κόσμο της χώρας. Επαναλειτούργησε το 1974 με την [[χούντα του Ιωαννίδη]]. Καταργήθηκε εκ νέου, από την [[κυβέρνηση Τζαννετάκη]].
Σήμερα η αναφορά κάποιου σε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων γίνεται μεταφορικά και με αίσθηση της υπερβολής όταν κάποια δημόσια υπηρεσία του ζητάει πολλά δικαιολογητικά προκειμένου να τον εξυπηρετήσει.
| |||