Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: mk:’Рт на Добра Надеж; διακοσμητικές αλλαγές
GEORGE 1980 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
Το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας είναι βραχώδες, απόκρημνο και με αρκετές απορρωγές. Πρόκειται για ένα συνηθισμένο στην όψη [[ακρωτήριο]] που όμως υπήρξε πολύ σπουδαίο την εποχή των εξερευνήσεων, στην αναζήτηση των δυτικών Ινδιών.
[[Αρχείο:CapeHopeOverview.png|thumb|left||200px|Χάρτης με τις θέσεις των Ακρωτηρίων της Καλής Ελπίδος και της Αγκούλιας.]]
Πρώτος εξερευνητής που έφθασε στο ακρωτήριο αυτό ήταν ο Πορτογάλος θαλασσοπόρος [[Βαρθολομαίος Ντιάζ]], μόλις 35 χρόνια μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης]], το 1488, ο οποίος και το ονόμασε αρχικά [[Κάμπο ντας Τορμέντας]], (= Ακρωτήριο των Τρικυμιών), λόγω της μεγάλης θαλασσοταραχής που αντιμετώπισε στη περιοχή, πλην όμως ο Βασιλεύς [[Ιωάννης Β΄ της Πορτογαλίας]] διαισθανόμενος ότι τελικά από εκεί συνεχίζει πλέον ανατολικά ο θαλάσσιος δρόμος προς την [[Ινδία]] το ονόμασε επίσημα '''Κάμπο ντα Μπόα Εσπεράντζα''', που σημαίνει Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος (προς Ινδία). To [[1652]] όταν κατέλαβαν την περιοχή οι [[Ολλανδία|Ολλανδοί]] θαλασσοπόροι το ονόμασαν ''Ακρωτήριο Αποικίας'' (Κόλονυ). Το [[1795]] που η [[Ολλανδία]] βρισκόταν υπό γαλλική κατοχή το ακρωτήριο κατέλαβαν οι [[Άγγλοι]] που παρέμεινε σ΄ αυτούς, μέχρι το [[1910]] με τη δημιουργία της Νοτιοαφρικανικής Ένωσης επανακτώντας το προηγούμενο, (σημερινό) όνομα.
 
Το ότι ονομάσθηκε αυτό και όχι η λίγο νοτιότερη ακόμη εσχατιά ήταν αφενός μεν από το γεγονός ότι απ΄ αυτό το γεωγραφικό σημείο το πλοίο που επιχειρεί τον περίπλου, από Δ. προς Α., αλλάζει [[Πορεία πλοίου|πορεία]] ανατολικότερη, από νότια που ακολουθούσε, αφετέρου διότι αμέσως μετά ανοίγεται ένας κόλπος που πιθανώς η παράλλαξή του να δημιούργησε την εντύπωση του νοτιότερου άκρου της Αφρικής. Όπως και να είχε όμως, για την εποχή εκείνη, η ψυχολογία που παρείχε η αλλαγή πορείας ήταν πολύ σημαντική στο ηθικό των θαλασσοπόρων και των πληρωμάτων των [[ιστιοφόρο|ιστιοφόρων πλοίων]] τους, αλλά και των μετέπειτα αποικιστών, έτσι ώστε να περιοριστεί το όνομα και να καθιερωθεί σκέτο «Ακρωτήριο», όπως ομοίως αυτό της Κρήτης στην Ελλάδα.