Γιόσιφ Ρούνιανιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γιοσίπ Ρουνιάνιν''' ([[Κροάτικα]] ''Josip Runjanin'', [[Βίνκοβτσι]] [[8 Δεκεμβρίου]] [[1821]]<ref name="hrt">[http://www.hrt.hr/arhiv/ndd/12prosinac/1208%20Runjanin.html Ιστοσελίδα της Κροατικής Ραδιοτηλεόρασης HRT]</ref> &ndash;[[2 Φεβρουαρίου]] [[1878]]<ref name="hrt" />) ήταν ΣερβοκροάτηςΚροατικής αντισυνταγματάρχης του ΣτρατούΚροάτικα της [[Αυστροουγγαρία|Αυστροουγγαρίας]] ερασιτέχνης μουσικός περισσότερο γνωστός για την σύνθεση του [[Ljepa naša Domovino|εθνικού ύμνου της Κροατίας]]<ref name="mvpei">[http://www.mvpei.hr/MVP.asp?pcpid=953 Ιστοσελίδα του Κροατικού Υπουργείου Εξωτερικών και Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης]</ref>.

Ο Ρουνιάνιν πήγε σχολείο στο Βίνκοβτσι, και κατόπιν στο ΣρέμσκιΚροάτικα Κάρλοβτσκι. Από το 1848 έως το 1866 συμμετείχε σε τέσσερις επιχειρήσεις των Αυστριακών στην Ιταλία. Ως εκπρόσωπος του 1ου συντάγματος της Μπανόβινα έλαβε μέρος στην Κροατική Εθνοσυνέλευση το 1865.

Όταν υπηρετούσε ως δόκιμος του αυστροουγγρικού στρατού στη [[Γκλίνα]] της Κροατίας, γνωρίστηκε με κύκλους [[Ιλλυρία|Ιλλιρυών]] και μέσω αυτών με τον Κροάτη ποιητή Άντον Μιχανόβιτς. Ο Ρουνιάνιν συνέθεσε μουσική για το πατριωτικό του ποίημα ''Lijepa naša domovina'' το 1848. Το κομμάτι ακούστηκε για πρώτη φορά ως εθνικός ύμνος της Κροατίας το 1891, κατά τη διάρκεια της Κροατο-σλαβόνικης έκθεσης. Κατά την υπηρεσία του στη Γκλίνα έλαβε το βαθμό του [[λοχαγός|λοχαγού]] και έμαθε να παίζει [[πιάνο]]. Αργότερα έγινε [[συνταγματάρχης]]. Μετά τη συνταξιοδότησή του μετακινήθηκε στο [[Νόβι Σαντ]] της ΣερβίαςΚροάτικα, όπου πέθανε σε ηλικία 57 ετών στις 2 Φεβρουαρίου 1878 και τάφηκε στο σερβικό νεκροταφείο της Αναλήψεως.