Νωτιαία φθίση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν για ορισμένες δεκαετίες μετά την αρχική λοίμωξη και περιλαμβάνουν: αδυναμία, μείωση αντανακλαστικών, παραισθησίες, σουβλερούς και καυσαλγικούς πόνους, τσιμπήματα, υπαισθησίες, βάδιση φθίσης (κινητική αταξία), προοδευτική εκφύλιση των αρθρώσεων, απώλεια συντονισμού, επεισόδια έντονου πόνου και αισθητικών διαταραχών (συμπεριλαμβανομένης της γλωσσοδυνίας), αλλαγές στην προσωπικότητα, άνοια, [[κώφωση]], οπτικές βλάβες, και βλάβη στην απάντηση στο φως (σημείο Argyll Robertson). Οι σκελετικοί μύες είναι υποτονικοί λόγω της καταστροφής του αισθητικού σκέλους του μυοτατικού αντανακλαστικού. Τα εν τω βάθει τενόντια αντανακλαστικά είναι επίσης μειωμένα ή απουσιάζουν. Για παράδειγμα, μπορεί να σημειώνεται μείωση στο επιγονατιδικό αντανακλαστικό [[σημείο Westphal's]]. signΜία επιπλοκή της νωτιαίας φθίσης μπορεί να είναι ο παροδικός νευραλγικός παροξυσμικός πόνος που προσβάλλει τα μάτια και τις οφθαλμικές περιοχές, κατάσταση που παλαιότερα ονομαζόταν "Κρίσεις του Pel" - από τον Ολλανδό εσωτερικό παθολόγο [[P.K. Pel]]). Σήμερα περισσότερο συχνά χρησιμοποιείται ο όρος "οφθαλμικές κρίσεις φθίσης" στις οποίες η προσβολή χαρακτηρίζεται από ξαφνικό, έντονο οφθαλμικό πόνο, δακρύρροια και φωτοφοβία.<ref name="crisis">{{cite web|url=http://www.websters-online-dictionary.org/Pe/Pel's%20crisis.html|title=Pel's Crisis|accessdate=December 14, 2009}}</ref>