Διοξίνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Katsoyan76 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Katsoyan76 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[File:PCDD general_structure.png|right|thumb|250px|Η γενική δομή των διοξινών]]
Οι '''διοξίνες''' είναι μια οικογένεια [[χημική ουσία|χημικών ουσιών]] εξαιρετικά ύποπτη για καρκινογενέσεις, ιδιαίτερα τοξική για τον άνθρωπο και ανθεκτική στην βιολογική αποικοδόμηση. Η ημιπερίοδος ζωής της, δηλαδή η μείωση στο 50% της αρχικής ποσότητας, διαρκεί 3 έως 30 χρόνια<ref>Athanasios Katsoyiannis, Rosalinda Gioia, Andrew J. Sweetman and Kevin C. Jones. [http://Continuous Monitoring of PCDD%20Monitoring%20of%20PCDD/Fs in the UK Atmosphere%20in%20the%20UK%20Atmosphere: 1991−2008%201991−2008. Environ%20Environ. Sci%20Sci. Technol%20Technol., 2010%202010, 44 %2044%20(15),%20pp%205735–5740 pp 5735–5740http://pubs.acs.org/doi/full/10.1021/es1009828]</ref>. Ως διοξίνη (στον ενικό) αναφέρεται η 2,3,7,8-τετραχλωροδιβενζο-p-διοξίνη (2,3,7,8-TCDD), η οποία είναι και η πλέον επικίνδυνη ένωση της οικογένειας.<ref>[http://encyclopedia.farlex.com/Dioxine Hutchinson Encyclopedia]</ref>
Η κύρια αιτία έκλυσης διοξινών από τα καιόμενα απορίμματα είναι η παρουσία [[χλώριο|χλωρίου]] σε αυτά. Μια σημαντική, αν όχι η σημαντικότερη, πηγή χλωρίου είναι τα πλαστικά [[PVC]] (πολυβινυλοχλωριδίου). Χιλιάδες τόνοι αυτού του τύπου πλαστικών καταλήγουν κάθε χρόνο στις χωματερές με την μορφή φιαλών νερού, σωλήνων, καλωδίων, μουσαμάδων κτλ.