Στυλιανός Παττακός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
== Βιογραφία ==
 
Ο Στυλλιανός Παττακός γεννήθηκε στο χωριό Αγία Παρασκευή της Επαρχίας Αμαρίου του [[Νομός Ρεθύμνης|νομού Ρεθύμνης]] στην [[Κρήτη]] στις [[8 Νοεμβρίου]] το [[1912]]. Το [[1930]] τελείωσε το Γυμνάσιο, και τον Σεπτέμβριο του [[1934]] κατατάχθηκε μετά από εξετάσεις στην [[Σχολή Ευελπίδων]], από όπου αποφοίτησε το [[1937]] με το βαθμό του ανθυπιλάρχου. Κατά τον Ελληνοιταλικό πόλεμο πολέμησε ως διοικητής ίλης της 11ης Ομάδος Αναγνωρίσεως τη 11ης Μεραρχίας Πεζικού από της 28ης Οκτωβρίου 1940 εώς το τέλος Ιανουαρίου 1941. Κατά την [[κατοχή]] ήταν μέλος της αντιστασιακής οργανώσεως ''Όμηρος''. Έλαβε μέρος στα [[Δεκεμβριανά]], ενώ συμμετείχε στον [[εμφύλιο πόλεμο]] ως διοικητής Ίλης αρμάτων ''Κένταυρος'' σε αρκετά σημεία της Βορείου Ελλάδος. Παρασημοφορήθηκε με 3 Αριστεία Ανδρείας, 7 πολεμικούς σταυρούς, 2 μετάλλια εξαιρέτων πράξεων και με όλα τα προβλεπόμενα σε καιρό ειρήνης μετάλλια και παράσημα. Ήταν ταξίαρχος τεθωρακισμένων με έδρα το Γουδί, και ο ανώτερος σε βαθμό από τα ηγετικά στελέχη του [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|Ελληνικού Στρατού]], που πήρε μέρος στο σχεδιασμό και την εκτέλεση του [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου|πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967]]. Στη συνέχεια έγινε κύριο στέλεχος της [[χούντα των Συνταγματαρχών|Xούντας των Συνταγματαρχών]] και χρημάτισε [[Υπουργός Εσωτερικών]] και [[Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως|Αντιπρόεδρος]] της δικτατορικής κυβέρνησης κατά την επταετίαεξαετία [[1967]] - [[1973]]. Επί υπουργείας του, κατασκεύαστηκαν πολλά εργά υποδομών, δρόμοι, επέκταση ύδρευσης, ρεύματος και τηλεφώνου, πολλά απο τα οποία εγκαινίασε. Μετά την πτώση της [[χούντας Ιωαννίδη]] στις [[23 Οκτωβρίου]] [[1974]] συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο νησί της [[Κέα|Κέας]], ενώ στις [[20 Ιανουαρίου]] [[1975]] προφυλακίζεται. Στην δίκη που ακολούθησε, το Πενταμελές Εφετείο το έκρινε ένοχο ''εσχάτης προδοσίας'' και τον καταδίκασε εις θάνατον, αλλά η ποινή μετετράπη σε 25χρονη κάθρειξη. Στις [[28 Σεπτεμβρίου]] [[1990]] αποφυλακίστηκε λόγω <<λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του>> με την υποχρέωση να δίνει το παρόν ανά 15 ημέρες στο Αστυνομικό τμήμα της περιοχής του και ανά 5 μήνες στο 3μελές Εφετείο Κακουργημάτων. Όπως έχει δηλώσει δεν μετανιώνει για τίποτα από όσα έκανε κατά τη διάρκεια της επταετίαςεξαετίας.
 
{{πολιτικός-επέκταση}}