Σχέδιο φιλελευθεροποίησης (Χούντα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος μόλις ορκίστηκε Πρόεδρος Δημοκρατίας απεύθυνε το αυτό μήνυμα προς τον Ελληνικό λαό:
΄΄''Ελληνικέ λαέ. Με την επαναστατικήν μεταπολίτευσιν της 1ης Ιουνίου και την πανηγυρικώς επιδοκιμαστικήν ετυμηγορίαν σου της 29ης Ιουλίου, αρχίζει νέα φάσις εις την εθνικήν και την πολιτικήν ιστορίαν της Ελλάδος. Ήρεμοι και αισιόδοξοι, ας λησμονήσωμεν τώρα το παρελθόν, και ας ατενίσωμεν το μέλλον, το οποίον ανοίγεται ενώπιον μας ευρύ και ελπιδοφόρον.
''Η Δημοκρατία είναι πλέον δι'όλους. Δι'αυτό και όλοιμας οφείλομεν να την ενεργοποιήσωμεν επί τη επιδιώξει του εθνικού συμφέροντος. Διαφορισμοί ημπορούν να υπάρχουν και χρειάζονται υπό το δημοκρατικόν πολίτευμα. Τα πάθη όμως και αι ιδιοτέλειαι το υπονομεύουν, διότι θέλει αυτοπειθαρχίαν και ανωτερότητα η Δημοκρατία.
Ελληνικέ λαέ. Σου ανακοινώνω τώρα οτι απεφάσισα να επιταχύνω τον ρυθμόν των δικαδικασιών, διά να λειτουργήση καθ'όλα η Δημοκρατία εντός βραχυτέρου χρονικού διαστήματος. Ούτω:''
''Το Συνταγματικόν Δικαστήριον, η ύπαρξις του οποίου είναι απαραίτητος δια την ανάπτυξιν κομματικής ζώης, θα συσταθή και θα λειτουργήση εντός του Σεπτεμβρίου 1973. Βουλή ελευθέρως εκλεγμένη δια της ψήφου σου θα υπάρχη εντός των αρχών 1974, διότι εκλογαί θα προκυρηχθούν αρκετά προ της λήξεως του προσεχούς έτους. Εντός των πρώτων ημερών του προσεχούς Οκτωβρίου, θα σχηματισθή κυβέρνησις πολιτικής συνθέσεως δια να διαδεχθή την σημερινήν. Αποστολή της κυβερνήσεως αυτής θα είναι η προπαρασκευή και διεξαγωγή αδιαβλήτων, η άμβλυσις των αντιθέσεων του παρελθόντος και επ'ιτευξις του ανωτάτου δυνατού ορίου ενότητος του Έθνους. Διά την πραγματοποίησιν της πολιτίμου και απαραιτήτου εθνικής ενότητος, απεφάσισα όπως επωμισθώ την ευθύνην αμνηστεύσεως όλων των πολιτικών εγκλημάτων, τα οποία ετελέσθησαν εις το εσωτερικόν της χώρας από της 21ης Απριλίου 1967 μέχρι σήμερον. Η ευρεία αυτή αμνηστία θα θεσπισθή δια Προεδρικού Διατάγματος, το οποίον θα εκδοθή αμέσως κατά το άρθρον 52 παρ. 3 του Συντάγματος. Δι' ετέρου Προεδρικού Διατάγματος θα απομείνω χάριν εις τον Αλέξανδρον Παναγούλην, ο οποίος την 13ην Αυγούστου 1968 απεπειράθη να με δολοφονήση. Η Δημοκρατία, την οποίαν εγκαθιδρύσαμεν τώρα, είναι όλων μας. Απο ημάς εξαρτάται η ομαλή λειτουργία της και η δημιουργία δι' αυτής ενός καλυτέρου μέλλοντος. Ας διαθέσωμεν με ανιδιοτέλειαν και υψηλόν ήθος όλας τας δυνάμεις μας διά την δόξαν της αιωνίας Ελλάδος.
Ζήτω η νέα Ελληνική Δημοκρατία!''΄΄