Χαρισματικό κίνημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
επεξ.
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Charismatic4.jpg|thumb|200px|right|Χαρισματικοί σε ώρα λατρείας]]
ToΤο '''Χαρισματικό Κίνημα''' είναι ένα παγκόσμιο, διαδογματικό [[Χριστιανισμός|χριστιανικό]] κίνημα. Τα μέλη του κινήματος είναι υποστηρικτές της ''πλήρωσης'' και της ''βάφτισης'' στο [[Άγιο Πνεύμα]]. Τα σημεία πως κάποιος βαφτίστηκε στο [[Άγιο Πνεύμα]] περιλαμβάνουν χαρίσματα όπως η [[γλωσσολαλιά]], η [[προφητεία]], η θεραπεία, η ερμηνεία των γλωσσών, και η διάκριση των πνευμάτων<ref>1 Κορινθίους 12:8-10</ref>.
 
Σήμερα, πολλοί θεωρούν το Χαρισματικό κίνημα ως ''τη μόνη δύναμη που μπορεί να παίξει διαμορφωτικό ρόλο για το μέλλον''<ref>«Όλα τα ρεύματα σκέψης που γεννήθηκαν τον 19ο και τον 20ό αιώνα, μοιάζουν να έχουν εκλείψει ή τουλάχιστον να έχουν κλειστεί στον εαυτό τους και μόνο ο νεοπροτεσταντικός Πεντηκοστιανισμός και ευρύτερα η "Χαρισματική Χριστιανοσύνη" αποτελούν δυνάμεις που μπορούν να παίξουν ρόλο διαμορφωτικό του μέλλοντος» ''Econimist'', αναδημοσίευση από το [http://www.skai.gr/master_story.php?id=35625 skai.gr]</ref>.
Οι [[Πεντηκοστιανισμός|Εκκλησίες της Πεντηκοστής]] ξεκίνησαν με ένα παρόμοιο κίνημα στις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς οι μικρές ομάδες πιστών αποσύρονταν από τα [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντικά]] τους δόγματα προκειμένου να προσηλωθούν στην προσευχή, στην μελέτη της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]], και στα πνευματικά χαρίσματα.
 
==Χαρακτηριστικά==
Η ''Full Gospel Business Men's Fellowship'' δημιουργήθηκε μεταξύ [[Πεντηκοστιανισμός|Πεντηκοστιανών]] το [[1951]]. Τα μέλη της έκαναν άνοιγμα ώστε και άλλα δόγματα να έρθουν σε επαφή στις πνευματικές τους εμπειρίες, αλλά το Χαρισματικό κίνημα με την σημερινή μορφή συνήθως θεωρείται πως ξεκίνησε το [[1960]], με μια ομάδα Επισκοπιανών στο [[Βαν Νούις]] της [[Καλιφόρνια]]. Σύντομα προέκυψαν Χαρισματικές ομάδες και οργανισμοί μέσα σε Βαπτιστικά, [[Λουθηρανισμός|Λουθηρανικά]], Μεθοδιστικά, Πρεσβυτεριανά, και άλλα [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντικά]] δόγματα. Υπήρξαν ομάδες ακόμα και μέσα στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολική Ορθοδοξία]] {{fact}}.
Οι περισσότεροι Χαρισματικοί δογματικά είναι ορθόδοξοι και δίνουν έμφαση στη δραστηριοποίηση μέσα στα δόγματά τους. Έχουν ελεύθερη λατρεία, και αν και γενικά σε κάποια ηθικά θέματα είναι πιο συμβιβαστικοί από τους [[Πεντηκοστιανισμός|Πεντηκοστιανούς]], ευθυγραμμίζονται με άλλουςτους [[Ευαγγελικοί|Ευαγγελικούς]] στην έμφασή τους στον ευαγγελισμό και την προσωπική πίστη στον [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστό]].
 
==Η Οικουμενικότητα του Χαρισματικού κινήματος==
Η πιο εντυπωσιακή πρόσφατη ανάπτυξη, είναι η [[Καθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολική]] χαρισματική ανανέωση, η οποία ξεκίνησε το [[1967]] στις πανεπιστημιουπόλεις του [[Πίτσμπουργκ]], της [[Πεννσυλβανία]], του [[Σάουθ Μπεντ]], της [[Ινδιάνα]] και του [[Ήστ Λάνσινγκ]] στο [[Μίτσιγκαν]]. Το [[1969]] η διάσκεψη των [[ΗΠΑ|αμερικανών]] [[επίσκοπος|επισκόπων ]] εξέδωσε μια προσεκτικά ευνοϊκή δήλωση σχετικά με την ανανέωση. Το [[1975]] σε μια διάσκεψη στη [[Ρώμη]] ο [[Πάπας Παύλος Στ’]] μίλησε ευνοϊκά για το ‘’Χαρισματικό’’ κίνημα μπροστά σε ένα ειδικό ακροατήριο 10,000 Χαρισματικών Ρωμαιοκαθολικών. Στη δεύτερη Σύνοδο του [[Βατικανό|Βατικανού]], ο καρδινάλιος του [[Βέλγιο|Βελγίου]], [[Λέων Ιωσήφ Σουένενς]], ήταν ο πρεσβευτής του κινήματος μέσα στη Ρωμαιοκαθολική ιεραρχία, αλλά πολλοί σημαντικοί ηγέτες είχαν επιφυλάξεις. Την [[Κυριακή]] [[29 Μαΐου]] [[2004]], ο [[Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄]] διακήρυξε κατά τη διάρκεια της εορτής της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]]: "Χάρη στην Χαρισματική Κίνηση, ένα μεγάλο πλήθος αντρών και γυναικών, νέων και ενηλίκων, έπανανακάλυψαν την Πεντηκοστή σαν μια ζωντανή πραγματικότητα στην καθημερινή τους ζωή. Ελπίζω ότι η πνευματικότητα της Πεντηκοστής θα εξαπλωθεί στην Εκκλησία σα μια ανανέωση εκζήτησης για προσευχή, αγιασμό, κοινωνία και διακήρυξη του ευαγγελίου…" (Euceril 112). Ιδικά τα τελευταία χρόνια η αύξηση των Χαρισματικών μέσα στη [[Καθολική εκκλησία]] είναι πολύ μεγάλη<ref>Έρευνα του Pew Forum σε δέκα διαφορετικές χώρες αποκαλύπτει ότι και μεταξύ των Ρωμαιοκαθολικών πολλοί αυτοπροσδιορίζονται ως "χαρισματικοί": συγκεκριμένα, 62% των [[Γουατεμάλα|Γουατεμαλτέκων]], 57% των [[Βραζιλία|Βραζιλιάνων]], 44% των [[Φιλιππίνες|Φιλιππινέζων]] και 36% των [[ΗΠΑ|Αμερικανών]] καθολικών. </ref>.
Οι [[Πεντηκοστιανισμός|Εκκλησίες της Πεντηκοστής]] ξεκίνησαν με ένα παρόμοιο κίνημα στις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς οι μικρές ομάδες πιστών αποσύρονταν από τα [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντικά]] τους δόγματα προκειμένου να προσηλωθούν στην προσευχή, στην μελέτη της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]], και στα πνευματικά χαρίσματα.
 
Η ''Full Gospel Business Men's Fellowship'' δημιουργήθηκε μεταξύ [[Πεντηκοστιανισμός|Πεντηκοστιανών]] το [[1951]]. Τα μέλη της έκαναν άνοιγμα ώστε και άλλα δόγματα να έρθουν σε επαφή στις πνευματικές τους εμπειρίες, αλλά το Χαρισματικό κίνημα με την σημερινή μορφή συνήθως θεωρείται πως ξεκίνησε το [[1960]], με μια ομάδα ΕπισκοπιανώνΕπισκοπελιανών στο [[Βαν Νούις]] της [[Καλιφόρνια]]. Σύντομα προέκυψαν Χαρισματικές ομάδες και οργανισμοί μέσα σε [[Βαπτιστές|Βαπτιστικά]], [[Λουθηρανισμός|Λουθηρανικά]], [[Μεθοδισμός|Μεθοδιστικά]], [[Πρεσβυτεριανισμός|Πρεσβυτεριανά]], και άλλα [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντικά]] δόγματα. Υπήρξαν ομάδες ακόμα και μέσα στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολική Ορθοδοξία]] {{facthttp://www.stsymeon.org/about/backgrounder.htm#historic}}.
Σήμερα πολλοί θεωρούν το Χαρισματικό κίνημα ως ''τη μόνη δύναμη που μπορεί να παίξει διαμορφωτικό ρόλο για το μέλλον''<ref>«Όλα τα ρεύματα σκέψης που γεννήθηκαν τον 19ο και τον 20ό αιώνα, μοιάζουν να έχουν εκλείψει ή τουλάχιστον να έχουν κλειστεί στον εαυτό τους και μόνο ο νεοπροτεσταντικός Πεντηκοστιανισμός και ευρύτερα η "Χαρισματική Χριστιανοσύνη" αποτελούν δυνάμεις που μπορούν να παίξουν ρόλο διαμορφωτικό του μέλλοντος» ''Econimist'', αναδημοσίευση από το [http://www.skai.gr/master_story.php?id=35625 skai.gr]</ref>.
 
Η πιο εντυπωσιακή πρόσφατη ανάπτυξη, είναι η [[Καθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολική]] χαρισματική ανανέωση, η οποία ξεκίνησε το [[1967]] στις πανεπιστημιουπόλεις του [[Πίτσμπουργκ]], της [[Πεννσυλβανία]], του [[Σάουθ Μπεντ]], της [[Ινδιάνα]] και του [[Ήστ Λάνσινγκ]] στο [[Μίτσιγκαν]]. Το [[1969]] η διάσκεψη των [[ΗΠΑ|αμερικανών]] [[επίσκοπος|επισκόπων ]] εξέδωσε μια προσεκτικά ευνοϊκή δήλωση σχετικά με την ανανέωση. Το [[1975]] σε μια διάσκεψη στη [[Ρώμη]] ο [[Πάπας Παύλος Στ’Στ']] μίλησε ευνοϊκά για το ‘’Χαρισματικό’’''Χαρισματικό'' κίνημα μπροστά σε ένα ειδικό ακροατήριο 10,000 Χαρισματικών Ρωμαιοκαθολικών. Στη δεύτερη Σύνοδο του [[Βατικανό|Βατικανού]], ο καρδινάλιος του [[Βέλγιο|Βελγίου]], [[Λέων Ιωσήφ Σουένενς]], ήταν ο πρεσβευτής του κινήματος μέσα στη Ρωμαιοκαθολική ιεραρχία, αλλά πολλοί σημαντικοί ηγέτες είχαν επιφυλάξεις. Την [[Κυριακή]] [[29 Μαΐου]] [[2004]], ο [[Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄Β']] διακήρυξε κατά τη διάρκεια της εορτής της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]]: "Χάρη στην Χαρισματική Κίνηση, ένα μεγάλο πλήθος αντρών και γυναικών, νέων και ενηλίκων, έπανανακάλυψαν την Πεντηκοστή σαν μια ζωντανή πραγματικότητα στην καθημερινή τους ζωή. Ελπίζω ότι η πνευματικότητα της Πεντηκοστής θα εξαπλωθεί στην Εκκλησία σα μια ανανέωση εκζήτησης για προσευχή, αγιασμό, κοινωνία και διακήρυξη του ευαγγελίου…ευαγγελίου." (<ref>Euceril 112)</ref>. ΙδικάΕιδικά τα τελευταία χρόνια η αύξηση των Χαρισματικών μέσα στη [[Καθολική εκκλησία]] είναι πολύ μεγάλη<ref>Έρευνα του Pew Forum σε δέκα διαφορετικές χώρες αποκαλύπτει ότι και μεταξύ των Ρωμαιοκαθολικών πολλοί αυτοπροσδιορίζονται ως "χαρισματικοί": συγκεκριμένα, 62% των [[Γουατεμάλα|Γουατεμαλτέκων]], 57% των [[Βραζιλία|Βραζιλιάνων]], 44% των [[Φιλιππίνες|Φιλιππινέζων]] και 36% των [[ΗΠΑ|Αμερικανών]] καθολικών. </ref>.
Οι περισσότεροι Χαρισματικοί δογματικά είναι ορθόδοξοι και δίνουν έμφαση στη δραστηριοποίηση μέσα στα δόγματά τους. Έχουν ελεύθερη λατρεία, και αν και γενικά σε κάποια ηθικά θέματα είναι πιο συμβιβαστικοί από τους [[Πεντηκοστιανισμός|Πεντηκοστιανούς]], ευθυγραμμίζονται με άλλους Ευαγγελικούς στην έμφασή τους στον ευαγγελισμό και την προσωπική πίστη στον [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστό]].
 
==Υποσημειώσεις==