Σφαγή στο Μπεσλάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 8:
Νωρίς το πρωί μια ομάδα βαριά οπλισμένων αυτονομιστών ανταρτών, που φορούσαν στρατιωτικές στολές και μαύρες κουκούλες, και ορισμένοι ήταν ζωσμένοι με εκρηκτικά, ξεκίνησε από το δάσος κοντά στο χωριό Psedakh που βρίσκεται στη γειτονική δημοκρατία της Ιγκουσετίας. Στο δρόμο προς το Μπεσλάν κοντά στο χωριό Khurikau, έπιασαν έναν Ιγκουσέτιο αστυνομικό τον Major Sultan Gurazhev, ο οποίος κατάφερε αργότερα να ξεφύγει και πήγε στην αστυνομία για να ενημερώσει ότι του είχαν αφαιρέσει το υπηρεσιακό του όπλο και το σήμα του. Στις 9 και 10 τοπική ώρα οι ένοπλοι έφτασαν στο Μπεσλάν με ένα GAZelle βαν της αστυνομίας και ένα GAZ-66 στρατιωτικό φορτηγό. Σύμφωνα με μάρτυρες και ανεξάρτητους ειδικούς υπήρχαν δύο ομάδες ενόπλων: η πρώτη βρισκόταν ήδη στο σχολείο όταν η δεύτερη έφτασε με φορτηγό. Στην αρχή ορισμένοι στο σχολείο πίστεψαν ότι οι ένοπλοι ανήκαν στις Ρωσικές δυνάμεις και ότι έκαναν άσκηση ετοιμότητας. Οι τρομοκράτες άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα και ανάγκασαν τον κόσμο να μπει στο σχολείο. Κατά τη διάρκεια του αρχικού χάους γύρω στα 50 άτομα κατάφεραν να διαφύγουν και ειδοποίησαν τις αρχές για την εισβολή των ενόπλων στο σχολείο ενώ άλλοι κρύφτηκαν στο χώρο που βρισκόταν ο καυστήρας. Ακολούθησε ανταλλαγή πυρών με την αστυνομία και ντόπιους που είχαν όπλα, κατά την οποία, σύμφωνα με αναφορές, τουλάχιστον ένας από τους τρομοκράτες σκοτώθηκε και άλλοι δύο τραυματίστηκαν. Αρχικά η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι όμηροι ήταν 200 με 400 άτομα αν και ο αριθμός τους ξεπερνούσε τους 1000. Το 2005 αναφέρθηκε ότι οι όμηροι ήταν 1125.
Αφού οι ένοπλοι υποχρέωσαν γονείς και συγγενείς μαθητών, πολλά παιδιά και εργαζόμενους στο σχολείο να μπουν στο κτίριο, τους έκλεισαν στο 10 μέτρων πλάτους και 25 μέτρων μήκους γυμναστήριο, και, απειλώντας ότι θα τους σκοτώσουν, τους κατέσχεσαν τα κινητά και τους διέταξαν να μιλούν μόνο Ρωσικά και μόνο αν τους μιλούσαν οι ίδιοι πιο πριν. Ένας γονιός ο Ruslan Betrozov για να ηρεμήσει τους ομήρους μετέφρασε τους κανόνες στην Οσετική γλώσσα. Τότε ένας από τους τρομοκράτες τον πλησίασε, τον ρώτησε αν μίλησε στα Οσετικά και στη συνέχεια τον σκότωσε πυροβολώντας τον στο κεφάλι. Ένας άλλος γονέας, ο Vadim Bolloyev, επίσης πυροβολήθηκε από τους τρομοκράτες και πέθανε λίγο αργότερα, επειδή αρνήθηκε να γονατίσει όπως τον είχαν διατάξει. Στη συνέχεια οι ένοπλοι διάλεξαν περίπου 20 από τους πιο δυνατούς ενήλικες άντρες ομήρους, που ίσως θεώρησαν ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν για αυτούς απειλή, και τους μετέφεραν στο διάδρομο δίπλα στην καφετέρια στο δευτέρο ορόφο. Λίγο αργότερα από το μέρος αυτό του σχολείου ακούστηκε μια έκρηξη. Πιθανολογείται ότι εξεράγησαν τα εκρηκτικά που έφερε στη ζώνη της μια από της γυναικές που συμμετείχαν στην κατάληψη του κτιρίου, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί η ίδια, μια ακόμη γυναικά και ένας άνδρας από τους τρομοκράτες (έχει υποθεί επίσης ότι η δεύτερη γυναίκα έφερε τραύμα από σφαίρα) καθώς και αρκετοί από τους ομήρους που είχαν οδηγηθεί στο σημείο. Σύμφωνα με την εκδοχή του επιζήσαντα τρομοκράτη η έκρηξη προκλήθηκε από τον επικεφαλής των τρομοκρατών (αναφέρθηκε ως ''Polkovnik''-''Συνταγματάρχης''), ο οποίος πυροδότησε τα εκρηκτικά με τηλεχειρισμό προκειμένου να σκοτώσει όποιον διαφωνούσε ανοιχτά με την ομηρία παιδιών και να τρομοκρατήσει όλους εκείνους που θα ενδεχομένως θα σκέφτονταν να αμφισβητήσουν τις πρακτικές του. Οι όμηροι που γλύτωσαν από την έκρηξη διατάχθηκαν να ξαπλώσουν στο πάτωμα και εκτελέστηκαν από έναν από τους τρομοκράτες. Γλύτωσε μόνο ένας ο εικονολήπτης της ποδοσφαιρικής ομάδας της Alania Karen Mdinaradze, τον οποίο όταν οι ένολποι τον ανακάλυψαν ζωντανό ανάμεσα στις σωρούς των υπολοίπων του επέτρεψαν να επιστρέψει στο γυμναστήριο όπου έχασε τις αισθήσεις του. Ακολούθως ανάγκασαν ορισμένους από τους άλλους ομήρους που ήταν στο γυμναστήριο να μεταφέρουν τα πτώματα έξω από το κτίριο και να καθαρίσουν το πάτωμα από τα αίματα. Μεταξύ των ομήρων αυτών ήταν και ο Aslan Kudzayev, ο οποίος κατάφερε να δραπέτευσει πηδώντας έξω από το παράθυρο, για να κρατηθεί στη συνέχεια για λίγο χρονικό διάστημα από τις ρωσικές αρχές που πίστεψαν ότι επρόκειτο για έναν από τους τρομοκράτες.
Στο μεταξύ γύρω από το σχολείο είχαν αναπτυχθεί δυνάμεις της ρωσικής αστυνομίας (militsiya), των Internal Troops και του ρωσικού στρατού. Επίσης οι ειδικές δυνάμεις Alfa και Vympel που υπάγονται στο Federal Security Service of the Russian Federation (FSB) και οι ειδικές δυνάμεις OMON του Ρωσικού Υπουργείου Εσωτερικών Υποθέσεων(Russian Ministry of Internal Affairs)(MVD) έλαβαν θέσεις στα διαμερίσματα τριών κτιρίων που έβλεπαν στο σχολείο και τα οποία είχαν εκκενωθεί. Όμως και παρά την προηγούμενη εμπειρία από την κρίση με τους ομήρους σε θέατρο της Μόσχας το 2002 λίγα νοσοκομειακά ήταν σε ετοιμότητα και δεν υπήρχαν πυροσβεστικά και άλλος πυροσβεστικός εξοπλισμός. Την κατάσταση δε επιδείνωνε η παρουσία ενόπλων πολιτών ανάμεσα στο πλήθος των συγγενών που είχε συγκεντρωθεί στο σημείο (υπολογίζεται ότι γύρω από το σχολείο ήταν τουλάχιστον 5,000 άτομα).
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Beslan school hostage crisis }}
| |||