Νίκαια (Βιθυνία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Σέλευκος (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[�
επέκταση (κεραμική, μεσαιων. ιστορία)
Γραμμή 2:
{{άλλεςχρήσεις3|Νίκαια}}
[[Αρχείο:Iznik 989a.jpg|thumb|200px|Άποψη της Νίκαιας]]
Η '''Νίκαια''', στα [[τουρκικά]] '''Ιζνίκ''' (''İznik''), είναι πόλη της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]], στη βορειοδυτική [[Τουρκία]].
 
== Ιστορία ==
Η πόλη ιδρύθηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα από τον Μακεδόνα βασιλιά [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο τον Μονόφθαλμο]] και υπήρξε σημαντικό αστικό κέντρο κατά τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους. O Αντίγονος την είχε ονομάσει αρχικά ''Αντιγόνεια''<ref>Στέφανος Βυζάντιος, ''Περί πόλεων και δήμων''</ref> , αλλά μετά την ήττα του από τους Διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου, η πόλη δόθηκε στο [[Λυσίμαχος|Λυσίμαχο]], ο οποίος την ονόμασε Νίκαια προς τιμήν της συζύγου του, κόρης του [[Αντίπατρος|Αντίπατρου]].<ref>[http://books.google.gr/books?id=LfpGAAAAIAAJ&dq=strabo&q=%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%B1#v=snippet&q=%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%B1&f=false Στράβωνος ''Γεωγραφικά'', Τόμος ΙΒ', 7.15]</ref>
 
Έγινε γνωστή, διότι εκεί συνήλθε η [[Α΄ Οικουμενική Σύνοδος|Πρώτη]] και η [[Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος|Έβδομη Οικουμενική Σύνοδος]]. καιΤον αργότερα11ο κατέστηαι. καταλήφθηκε από τους [[Σελτζούκοι|Σελτζούκους Τούρκους]] για να ανακαταληφθεί στη συνέχεια από τους Σταυροφόρους της [[Α' Σταυροφορία|Α' Σταυροφορίας]], οι οποίοι την παρέδωσαν στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα [[Αλέξιος Α' Κομνηνός|Αλέξιο Α' Κομνηνό]]. Αργότερα έγινε πρωτεύουσα της Ελληνικής [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας|Αυτοκρατορίας της Νικαίας]] ([[1204]]-[[1259]]) μετά την [[Δ' Σταυροφορία|πρώτη άλωση της]] [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]]. Την περίοδο εκείνη είχε μεταφερθεί στη Νίκαια και η έδρα του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου]].
 
Η Νίκαια καταλήφθηκε από τους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]] Τούρκους το [[1331]], οι οποίοι την ονόμασαν Ιζνίκ (''εις την Νίκαιαν''<ref>{{cite news|url=http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=47&artid=158589&dt=25/04/2004|title=Βυζαντινός αυτόπτης μάρτυρας |last=Παπαγιαννίδου|first=Μαίρη|date=25-04-2004|work=Βιβλία|publisher=Το Βήμα|accessdate=10-10-2009}}</ref>). Παρήκμασε αργότερα, όταν αναπτύχθηκε η Κωνσταντινούπολη ως πρωτεύουσα της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]]. Τον 16ο αιώνα απέκτησε μεγάλη φήμη για τηντα κεραμεικήπλακάκια της και ιδίωςτην γιακεραμεική τατης περίφημα πλακάκια τηςγενικότερα.
 
ΣτουςΠρος επόμενουςτο αιώνεςτέλος του 19ου αι., με τις πολεμικές προετοιμασίες της αυτοκρατορίας αλλά και τη σφαγή των Αρμενίων και το ξερίζωμα των Ελλήνων αργότερα, η πόλη παρήκμασε<ref name=IME/> και σήμερα είναι ένα μικρό αστικό κέντρο 15.000 κατοίκων, στο οποίο σώζονται οι ρωμαϊκοί και βυζαντινοί προμαχώνες, περιμέτρου 4,5 χιλιομέτρων.
 
==Κεραμεική Ιζνίκ==
Η Νίκαια είναι γνωστή για τα φημισμένα κεραμικά προϊόντα της. Από τον 14ο αιώνα ως τις αρχές του 20ού (και με τη μέγιστη ακμή τους τον 16ο αι., επί σουλτάνου [[Σουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής|Σουλεϊμάν Α']]), τα αγγειοπλαστικά εργαστήρια της Νίκαιας παρήγαγαν κεραμικά πλακίδια για την επένδυση τοίχων, αγγεία, επιτραπέζια σκεύη και άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Τα προϊόντα αυτά ήταν περιζήτητα από την οθωμανική αυτοκρατορική αυλή και τις πλούσιες οικογένειες της Κωνσταντινούπολης, συναγωνίζονταν μάλιστα τα αντίστοιχα [[Κίνα|κινεζικά]] προϊόντα από [[πορσελάνη]]<ref name=IME/>. Από τον 19ο αι. μάλιστα, ήταν αντικείμενο αναζήτησης των ξένων περιηγητών και συλλεκτών<ref name=IME>''[http://www.ehw.gr/asiaminor/Forms/fLemmaBody.aspx?lemmaid=4790 Κεραμική στην Οθωμανική Μ. Ασία (Νίκαια - Τσανάκκαλε)], Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε 25/08/2010.</ref>.
 
Τα τελευταία χρόνια, το τουρκικό κράτος έχει κάνει σοβαρή προσπάθεια να αναβιώσει αυτή την κάποτε ανθηρή βιομηχανία της πόλης.
 
== Παραπομπές ==