Γήινο μαγνητικό πεδίο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 9:
 
== Ιστορία ==
Η ανακάλυψη του γεωμαγνητικού πεδίου ανάγεται στην [[αρχαιότητα]] όταν έγινε αντιληπτή η ιδιότητα του [[ορυκτό|ορυκτού]] [[μαγνητίτης|μαγνητίτη]] που αιωρούμενο τμήμα του προανατολίζοντανπροσανατολίζονταν κατά διεύθυνση Β[[Βορράς|Βορρά]] - Ν[[Νότος|Νότου]].<br />
Περί τον [[13ος αιώνας|13ο αιώνα]] ο Γάλλος μηχανικός [[Πέτρος Περεγκρίνος]] (Petrus Peregrinus), κρέμασε μια σιδερένια βελόνα πάνω από τμήματα μαγνητίτη και διεπίστωσε ότι τα άκρα της βελόνας συνέπιπταν με τα αντίθετα άκρα του ορυκτού. Αυτά τα άκρα της βελόνας τα ονόμασε "πόλους". Στο έργο του "''Epistola de magnete''" ο Περεγκρίνος σημειώνει την έλξη που ασκούν οι "ουράνιοι πόλοι" στους πόλους του μαγνητίτη γι΄ αυτό και αυτός προσανατολίζεται.
Το [[1600]] ο Άγγλος επιστήμονας [[Γουλιέλμος Γκίλμπερτ]] (William Gilbert) κατέγραψε όλες τις μέχρι τότε υπάρχουσες γνώσεις περί μαγνητισμού απορρίπτοντας την θεωρία του ουράνιου μαγνητικού πόλου του Πολικού Αστέρα ή άλλου ουράνου σώματος. Με σχετικό δε πείραμα οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι η Γη είναι τελικά ο μεγάλος μαγνήτης οι πόλοι του οποίου ταυτίζονταν περίπου με τους πόλους της Γη.<br />