Εκλειπτική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

# Η [[διάμετρος]] της ουράνιας σφαίρας που είναι κάθετος στο επίπεδο της εκλειπτικής ονομάζεται '''άξονας της εκλειπτικής'''.

# Το επίπεδο της εκλειπτικής και το επίπεδο του [[ουράνιος ισημερινός|ουράνιου ισημερινού]] τέμνονται κατά διάμετρο που ονομάζεται '''γραμμή των ισημεριών''' (line of Equinoxes), τα δε ακραία σημεία της τομής (των δύο μεγίστων κύκλων) ονομάζονται '''ισημερινά σημεία'''. Διερχόμενος ο Ήλιος από τα σημεία αυτά η [[απόκλιση αστέρος|κλίση]] του μηδενίζεται με συνέπεια να υφίσταται μόνο για αυτά τα σημεία το φαινόμενο της [[ισημερία]]ς, (βέβαια δύο φορές το χρόνο). Και το μεν πρώτο που συμβαίνει από την έναρξη του έτους ονομάζεται '''εαρινό σημείο ισημερίας''' ή '''εαρινό ισημερινό σημείο''', (από το Έαρ του Έαρος = Άνοιξη) που συμβαίνει περί την 21η Μαρτίου (κατ΄ έτος), το δε έτερο ονομάζεται '''φθινοπωρινό σημείο ισημερίας''', ή '''φθινοπωρινό ισημερινό σημείο''' επειδή συμβαίνει περί την 23η Σεπτεμβρίου, όπου συμπίπτει με την έναρξη του Φθινοπώρου.

# Η [[γωνία]] που σχηματίζει το επίπεδο της εκλειπτικής με το επίπεδο του ουράνιου ισημερινού ονομάζεται '''γωνία λόξωσης''' ή ''γωνία λοξώσεως'', (ή λοξότητα), είναι ίση με '''27° 27΄'''. Έτσι ο άξονας της εκλειπτικής, (κάθετος στο επίπεδο αυτής), σχηματίζει γωνία με τον άξονα της Γης ίση με 27° 27΄ όση δηλαδή και η γωνία λόξωσης.

# Η διάμετρος του μέγιστου κύκλου της εκλειπτικής που είναι κάθετη στη γραμμή των ισημεριών ονομάζεται '''γραμμή των ηλιοστασίων''' ή '''γραμμή των τροπών'''. Τα δε ακραία σημεία αυτής της διαμέτρου ονομάζονται '''[[ηλιοστάσιο|ηλιοστάσια]]''', ή '''τροπές''', επειδή εκεί ο Ήλιος λαμβάνει τις μέγιστες τιμές της απόκλισής του, παραμένοντας εκεί για λίγο (εξ ου ηλιο-στάσιο), και στη συνέχεια "τρέπεται" από αυξανόμενη σε ελαττουμένη (εξ ου και τροπές).