Βέλος (αστερισμός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ro:Săgeata (constelație)
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Γραμμή 23:
|}
 
Με το όνομα '''Βέλος''' ([[Λατινικά]]: '''Sagitta''', [[συντομογραφία]]: '''Sge''') είναιφέρεται [[αστερισμός]] που σημειώθηκε στην [[αρχαιότητα]] από τον [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίο]] και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η [[Διεθνής Αστρονομική Ένωση]].
Βρίσκεται στο Βόρειο ημισφαίριο πλην όμως είναι [[Αμφιφανής αστερισμός|αμφιφανής]] στην [[Ελλάδα]].<br />
Συνορεύει με τους αστερισμούς [[Αλώπηξ|Αλώπεκα]], [[Ηρακλής (αστερισμός)|Ηρακλή]] [[Αετός|Αετό]] και [[Δελφίν (αστερισμός)|Δελφίνα]]. Είχε επινοηθεί από την αρχαιότητα, παρόλο που είναι μικρός και δεν διαθέτει αστέρα φωτεινότερο του τρίτου [[φαινόμενο μέγεθος|μεγέθους]]. Οι αρχαίοι `Ελληνες το συνέδεσαν με διάφορους μύθους: Θεωρήθηκε ως ένα από τα βέλη που εκτόξευσε ο [[Ηρακλής]] προς τις [[Στυμφαλίδες Όρνιθες]], αλλά ο [[Ερατοσθένης ο Κυρηναίος|Ερατοσθένης]] ισχυριζόταν ότι ήταν το βέλος με το οποίο ο [[Απόλλων]] εξολόθρευσε τους [[Κύκλωπες]] — και για κάποιους ήταν το Βέλος του [[Έρως|`Ερωτος]]. Ο Ερατοσθένης εξάλλου αποκαλούσε τον αστερισμό '''Τόξον''' (μια σύγχυση που συμβαίνει και σήμερα από τους Νεοέλληνες στην ομιλία τους). Ο [[Άρατος ο Σολεύς|`Αρατος]] το χαρακτήρισε ποιητικά με τα επίθετα «φτερωτό», «καλοσχηματισμένο» και ως '''''«άλλος οϊστός»''''', «το άλλο βέλος», για να το διακρίνει από αυτό του [[Τοξότης (αστερισμός)|Τοξότου]]. Κι όμως, από άλλους πάλι έχει θεωρηθεί ως το όπλο του τελευταίου, που ξέφυγε κατά λάθος από τον ιδιοκτήτη του. Ο [[Ίππαρχος ο Ρόδιος|Ίππαρχος]] και ο [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίος]] αναφέρουν τον αστερισμό απλά ως '''«Οϊστός»'''.
Συνορεύει με τους αστερισμούς [[Αλώπηξ|Αλώπεκα]], [[Ηρακλής (αστερισμός)|Ηρακλή]] [[Αετός|Αετό]] και [[Δελφίν (αστερισμός)|Δελφίνα]]. Είχε επινοηθεί από την αρχαιότητα, παρόλο που είναι μικρός και δεν διαθέτει αστέρα φωτεινότερο του τρίτου [[φαινόμενο μέγεθος|μεγέθους]].
 
Συνορεύει με τους αστερισμούς [[Αλώπηξ|Αλώπεκα]], [[Ηρακλής (αστερισμός)|Ηρακλή]] [[Αετός|Αετό]] και [[Δελφίν (αστερισμός)|Δελφίνα]]. Είχε επινοηθεί από την αρχαιότητα, παρόλο που είναι μικρός και δεν διαθέτει αστέρα φωτεινότερο του τρίτου [[φαινόμενο μέγεθος|μεγέθους]]. Οι αρχαίοι `Ελληνες το συνέδεσαν με διάφορους μύθους: Θεωρήθηκε ως ένα από τα βέλη που εκτόξευσε ο [[Ηρακλής]] προς τις [[Στυμφαλίδες Όρνιθες]], αλλά ο [[Ερατοσθένης ο Κυρηναίος|Ερατοσθένης]] ισχυριζόταν ότι ήταν το βέλος με το οποίο ο [[Απόλλων]] εξολόθρευσε τους [[Κύκλωπες]] — και για κάποιους ήταν το Βέλος του [[Έρως|`Ερωτος]]. Ο Ερατοσθένης εξάλλου αποκαλούσε τον αστερισμό '''Τόξον''' (μια σύγχυση που συμβαίνει και σήμερα από τους Νεοέλληνες στην ομιλία τους). Ο [[Άρατος ο Σολεύς|`Αρατος]] το χαρακτήρισε ποιητικά με τα επίθετα «φτερωτό», «καλοσχηματισμένο» και ως '''''«άλλος οϊστός»''''', «το άλλο βέλος», για να το διακρίνει από αυτό του [[Τοξότης (αστερισμός)|Τοξότου]]. Κι όμως, από άλλους πάλι έχει θεωρηθεί ως το όπλο του τελευταίου, που ξέφυγε κατά λάθος από τον ιδιοκτήτη του. Ο [[Ίππαρχος ο Ρόδιος|Ίππαρχος]] και ο [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίος]] αναφέρουν τον αστερισμό απλά ως '''«Οϊστός»'''.
 
Στους λατίνους συγγραφείς βρίσκουμε τις ονομασίες '''Canna''', '''Calamus''' και '''Harundo''', από την πρώτη ύλη που έφτιαχναν τα βέλη (το καλάμι). Επίσης, '''Missile''', '''Jaculum''' και '''Telum''' (= `Οπλο, Ακόντιο και Κεντρί), με το τελευταίο να διασώζεται ως την εποχή του [[Κέπλερ]]. Αλλά το '''Sagitta''' ήταν το κοινό όνομα για όλους τους Ρωμαίους που ανέφεραν τους αστέρες του. Ο [[Μάρκος Τύλλιος Κικέρωνας|Κικέρωνας]] χαρακτηρίζει τον αστερισμό ως «φωτεινό» και «φλογώδη» (μόνο τέτοιος δεν είναι).