Focke-Wulf Fw 190: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο [[Kurt Tank]], αρχισχεδιαστής της [[FockeWulf]], ανταποκρίθηκε με έναν αριθμό σχεδίων, τα περισσότερα εκ των οποίων στηρίζονταν σε σειριακούς, υγρόψυκτους [[Κινητήρας|κινητήρες]]. Αλλά μόνον όταν ένα σχέδιο που αξιοποιούσε τον αερόψυκτο, 14-κύλινδρο [[Αστεροειδής κινητήρας|αστεροειδή κινητήρα]] [[BMW 139]] έκανε την εμφάνισή του, έδειξε ενδιαφέρον το RLM. Την περίοδο εκείνη, η χρήση αστεροειδών κινητήρων ήταν ασυνήθιστη στην [[Ευρώπη]], λόγω της μεγάλης εμπρόσθιας επιφάνειάς τους και της πεποίθησης πως προκαλούσαν τόσο μεγάλη [[οπισθέλκουσα]] ώστε δεν θα μπορούσαν να συναγωνιστούν τους σειριακούς κινητήρες. Ο [[Κουρτ Τανκ|Τανκ]] δεν ήταν πεπεισμένος γι’ αυτό, αφού είχε παρακολουθήσει την επιτυχή χρήση αστεροειδών κινητήρων από το [[Αμερικανικό Ναυτικό]] και σχεδίασε μια ιδιαίτερα αεροδυναμική εγκατάσταση για το νέο κινητήρα της [[BMW]]. Αντί να αφήσει την πρόσοψη του κινητήρα ανοικτή, ώστε να επιτρέπει την ελεύθερη ροή κρύου αέρα ανάμεσα στους [[Κύλινδρος (μηχανής)|κυλίνδρους]], ο Τανκ δημιούργησε ένα πολύ μικρό αεραγωγό μέσα στο κέλυφος κινητήρα και έναν υπερμεγέθη κώνο έλικα, απ’ όπου εισέρχονταν ο αέρας. Θεωρητικά, η χρήση του πολύ εφαρμοστού κελύφους επίσης προκαλούσε κάποιαν επιπλέον ώθηση για το αεροσκάφος, λόγω της επιτάχυνσης του αέρα που πιέζονταν περνώντας μέσα από το κέλυφος. Επιπλέον, θεωρήθηκε πως αφού το Fw 190 θα χρησιμοποιούσε αστεροειδείς κινητήρες, δεν θα επηρέαζε την παραγωγή του Bf 109, διευρύνοντας το ενδιαφέρον του RLM για τη νέα πρόταση της FockeWulf.