Γκέρχαρντ Αρμάουερ Χάνσεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 35:
Το 1879 έδωσε δείγματα ιστών στον [[Άλμπερτ Νάισερ]], ο οποίος απομόνωσε επιτυχώς το βακτήριο (με βαφική ύλη δειγμάτων μικροσκοπίου) και ανακοίνωσε το εύρημά του το 1880, ισχυριζόμενος ότι ανακάλυψε τον αιτιολογικό παράγοντα της ασθένειας. Υπήρξε κάποια σύγκρουση μεταξύ του Νάισερ και του Χάνσεν, του Χάνσεν ως εκείνου που ανακάλυψε και του Νάισερ ως εκείνου που απομόνωσε τον βάκιλο. Ο Νάισερ προσπάθησε να μειώσει τον ρόλο του Χάνσεν εξαιτίας της αποτυχίας του δεύτερου να παράγει καθαρή μικροβιακή καλλιέργεια σε τεχνητό μέσο ή να αποδείξει ότι οι ραδόμορφοι οργανισμοί ήσαν αιτίες μόλυνσης. Επιπλέον, ο Χάνσεν προσπάθησε να μολύνει μία ασθενή χωρίς τη συγκατάθεσή της και παρόλο που δεν προκλήθηκε ζημία, η υπόθεση κατέληξε στο δικαστήριο με αποτέλεσμα να χάσει ο Χάνσεν τη θέση του στο [[νοσοκομείο]].
Ο Χάσεν παρέμεινε ως ιατρικός λειτουργός υπεύθυνος για τη λέπρα στη Νορβηγία και με τις προσπάθειές του πέρασαν στη Νοβηγία διατάγματα για τη λέπρα το 1877 και το 1885, πράξεις που οδήγησαν σε σταθερή μείωση της ασθένειας στη Νορβηγία από 1.800 γνωστές περιπτώσεις το 1875 σε 575 περιπτώσεις το 1901. Το διακεκριμένο έργο του αναγνωρίστηκε στο Διεθνές Συνέδριο για τη Λέπρα που διεξήχθη στο Μπέργκεν το 1909.
Hansen had suffered from [[syphilis]] since the 1860s but died of [[cardiovascular disease|heart disease]].
| |||