Πτώχευση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: da:Konkurs (økonomi), sl:Stečaj |
Xqbot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Ρομπότ: Προσθήκη: ug:ۋەيران بولۇش; διακοσμητικές αλλαγές |
||
Γραμμή 6:
-----
=== Γενικές κατευθύνσεις ===
Κλασική κατεύθυνση της πτώχευσης (και του πτωχευτικού δικαίου) ήταν αφενός μεν η ικανοποίηση των πιστωτών στο μεγαλύτερο δυνατόν βαθμό, αλλά και η επιβολή κυρώσεων εναντίον του οφειλέτη. Η παύση των πληρωμών και γενικά η αφερεγγυότητα εθεωρείτο αποτέλεσμα κακής και ασύνετης διαχείρισης, ενδεχομένως δε δολιότητας ή και απάτης σε βάρος των πιστωτών.<br />
Η ατίμωση του οφειλέτη ("stigma of bankruptcy"), η προσωποκράτησή του, η επιβολή δυσμενών οικογενειακών, κοινωνικών και επαγγελματικών μειώσεων και ανικανοτήτων ήταν κυρώσεις προβλεπόμενες από τις παλαιότερες πτωχευτικές νομοθεσίες. Η κυρωτική αυτή λειτουργία της πτώχευσης δεν ισχύει πλέον, τουλάχιστον στις ακραίες της μορφές.
Οι σύγχρονες εξελίξεις μετέβαλαν τη λειτουργία της πτώχευσης:<br />
* Πρώτον, οι οικονομικές διακυμάνσεις και οι κρίσεις ολόκληρων επιχειρηματικών κλάδων (ή και της οικονομίας γενικότερα) καθιστούν συχνότατα την επιχειρηματική αποτυχία αποτέλεσμα όχι δολιότητας, αλλά ατυχίας, που δεν επιτρέπεται να οδηγεί σε στιγματισμό.<br />
* Δεύτερον, και κυριότερο, από τις αρχές της δεκαετίας του '60 συνειδητοποιήθηκε διεθνώς ότι η πτωχευτική διαδικασία δεν πρέπει να αποβλέπει μόνο στην ικανοποίηση των πιστωτών, αλλά παράλληλα και στη διατήρηση ή και τη διάσωση της επιχείρησης του οφειλέτη. Τούτο δε διότι η πτώχευση της επιχείρησης επιφέρει τη διάλυσή της και συνεπώς ένα βαρύ κοινωνικό και οικονομικό κόστος, που συνεπάγεται "απώλεια αξιών" (θέσεων εργασίας, παραγωγικών μέσων, κανονικού εφοδιασμού της αγοράς κλπ.).<br />
Θεωρήθηκε συνεπώς ότι το πτωχευτικό δίκαιο θα πρέπει να συντελεί στη διάσωση της επιχείρησης, μέσω κατάλληλης "εξυγιαντικής" χρηματοδότησης, κατάλληλης αναδιάρθρωσης των εταιρικών δομών, επιβολής θυσιών στους πιστωτές και διαφύλαξης των θέσεων εργασίας. Στο "εξυγιαντικό" οπλοστάσιο ανήκει και η μεταβίβαση της επιχείρησης ως συνόλου σε νέο φορέα ή η εκμίσθωσή της. Με τη λογική αυτή εθνικές νομοθεσίες, όπως η γαλλική, η ιταλική, η αγγλική, αλλά και η ελληνική (βλ. το νόμο περί προβληματικών επιχειρήσεων του 1983) θέσπισαν ένα πλαίσο για τη διάσωση των αφερέγγυων επιχειρήσεων.
Γραμμή 19:
== Δείτε επίσης ==
* [[Σύνδικος πτώχευσης]]
* [[Πτωχευτικό Δίκαιο]]
* [[Πτωχευτικός συμβιβασμός]]
* [[Πτώχευση κράτους]]
{{επέκταση}}▼
[[Κατηγορία:Εμπορικό Δίκαιο]]
[[Κατηγορία:Επιχειρήσεις]]
[[Κατηγορία:Οικονομικά]]
▲{{επέκταση}}
{{Link FA|yi}}
Γραμμή 67 ⟶ 66 :
[[sr:Банкрот]]
[[sv:Konkurs]]
[[ug:ۋەيران بولۇش]]
[[uk:Банкрутство]]
[[ur:دیوالہ]]
| |||