Λόπε δε Βέγα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: an, ar, ast, bg, br, bs, ca, cs, de, en, eo, es, et, eu, ext, fa, fi, fr, gl, he, hr, hu, hy, it, ja, ka, mk, nah, nl, nn, no, pl, pt, qu, ro, ru, sh, simple, sk, sr, sv, uk, zh |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[File: LopedeVega.jpg|right|thumb|250px|Πορτρέτο του Λόπε δε Βέγκα από το ζωγράφο Caxes]]
Ο '''Λόπε δε Βέγκα''', το πλήρες όνομα του οποίου είναι Λόπε Φέλιξ δε Βέγκα Κάρπιο (
▲Ο '''Λόπε δε Βέγκα''', το πλήρες όνομα του οποίου είναι Λόπε Φέλιξ δε Βέγκα Κάρπιο ( Lope Felix de Vega Carpio, 1562 – 1635), ήταν Ισπανός λυρικός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας , ο δημιουργός του νέου δράματος του ισπανικού Χρυσού Αιώνα. Θεωρείται ως ο παραγωγικότερος συγγραφέας στην παγκόσμια λογοτεχνία. Υπήρξε το «πρότυπο της ισπανικής διάνοιας» για τους συγχρόνους του, ενώ ο Θερβάντες – οι σχέσεις του οποίου με τον Λόπε δε Βέγκα ήταν άλλοτε φιλικές και άλλοτε εχθρικές – τον αποκαλούσε “Ο Φοίνιξ της Ευφυΐας” (Fenix de los ingenios).
==Βίος και σταδιοδρομία==
Ο Λόπε δε Βέγκα γεννήθηκε στη [[Μαδρίτη]] στις 25 Νοεμβρίου 1562. Ο πατέρας του Φέλιξ δε Βέγκα, κεντητής στο επάγγελμα, είχε μετακομίσει τον προηγούμενο χρόνο από το
Ο Λόπε δε Βέγκα δεν ακολούθησε τη χειρωνακτική τέχνη του πατέρα του, ένοιωθε μάλιστα μειονεκτικά για την ταπεινή καταγωγή του, αλλά - έχοντας κλίση προς τη μελέτη – διδάχθηκε στα 1572 – 1573 Λατινικά και Καστιλιάνικα από τον ποιητή Βινθέντε Εσπινέλ (Vincente Espinel, 1550 – 1624) και τον επόμενο χρόνο γράφτηκε στο Αυτοκρατορικό Κολέγιο των Ιησουιτών, όπου πήρε τις βάσεις της ουμανιστικής παιδείας.
Εντυπωσιασμένος ο επίσκοπος της [[Άβιλα]] (Avila) από την επιμέλεια και το ενδιαφέρον του για τα γράμματα, τον πήρε στο Πανεπιστήμιο της Αλκαλά δε Χενάρες (Alcala de Henares) για ιερατικές σπουδές, αλλά ο Λόπε δε Βέγκα εγκατέλειψε γρήγορα την ιδέα να ακολουθήσει ιερατική σταδιοδρομία, επηρεασμένος μάλιστα για τον έρωτά του για μια παντρεμένη γυναίκα.
Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1578, το κατάστημα κεντημάτων περιήλθε στο σύζυγο μιας από τις αδελφές του ποιητή, της Ισαβέλας ντελ Κάρπιο. Ο Λόπε δε Βέγκα υιοθέτησε τότε το ευγενικό όνομα Κάρπιο για να προσδώσει ένα αριστοκρατικό τόνο στο δικό του όνομα, επιθυμώντας να φανεί ότι ανήκε σε ανώτερη κοινωνική τάξη. Συνέχισε μάλιστα τις σπουδές του στο περίφημο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα, όπου απέκτησε ουμανιστική παιδεία.
Γραμμή 24 ⟶ 22 :
Σε νεαρή ακόμη ηλικία, ο ερωτικός ενθουσιασμός του Λόπε δε Βέγκα τον παρασύρει, ώστε να εγκαταλείψει τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο Αλκαλά δε Χενάρες και να ακολουθήσει την Έλενα Οθόριο (Elena Osorio), μια γυναίκα ώριμη και εξαιρετικής ομορφιάς. Η σχέση του μαζί της έφθασε σε ερωτική πληρότητα, πλην όμως με συχνές ταπεινώσεις, βίαιη συμβίωση και εκδηλώσεις ζηλοτυπίας. Αποκορύφωμα της κατάστασης αυτής ήταν ο ερωτικός δεσμός της Έλενας με τον Δον Φρανσίσκο Περενό δε Γκρανβέλ, ανιψιό του ισχυρού καρδιναλίου Γκρανβέλ. Τελικά, ο Λόπε δε Βέγκα αποδέχθηκε κυνικά το δεσμό της και μάλιστα αποσπούσε μέσω της Έλενας χρήματα από τον εραστή της. Όταν η Έλενα τελικά τον εγκατέλειψε, έγραψε σφοδρούς λιβέλους εναντίον της και εναντίον της οικογένειάς της, με συνέπεια να οδηγηθεί στη φυλακή και να εξορισθεί το 1588 από τη Μαδρίτη.
Ενώ διαρκούσε ακόμη το σκάνδαλο αυτό, ο Λόπε δε Βέγκα απήγαγε την Ιζαμπέλ δε Ουρμπίνα (Isabel de Urbina), την αριστοκρατική και όμορφη δεκαεξάχρονη αδελφή του Μεγάλου Τελετάρχη του Φιλίππου Β΄, την οποία είχε ήδη αποπλανήσει. Εξαναγκάστηκε να επισπεύσει το γάμο μαζί της, ενώ μετ’ ολίγον αναχώρησε με την ισπανική Αρμάδα στην εκστρατεία εναντίον της Αγγλίας,
Επιστρέφοντας, ο Λόπε δε Βέγκα πέρασε τον υπόλοιπο χρόνο της εξορίας του από τη Μαδρίτη στη Βαλένθια, που ήταν τότε κέντρο αξιόλογης θεατρικής δραστηριότητας, και επιδόθηκε στη συγγραφή θεατρικών έργων.
Γραμμή 38 ⟶ 36 :
Οι πικρές αυτές απογοητεύσεις προκάλεσαν στον ποιητή μια βαθιά προσωπική κρίση, που τον οδήγησε σε ηθική πτώση και επιστροφή σε μια ερωτική ζωή με ένα τρόπο βέβηλο και ανόσιο. Όταν πρωτοσυνάντησε τη Μάρτα δε Νεβάρες (Marta de Nevares), που ήταν 26 χρονών και παντρεμένη, την ερωτεύθηκε παράφορα και η ερωτική αυτή σχέση τους είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση μιας κόρης, της Αντόνια Κλάρα, το 1617.
Τα χρόνια όμως της μοναξιάς είχαν αρχίσει για τον Λόπε δε Βέγκα: η κόρη του Μαρσέλα μπήκε το 1623 σε μοναστήρι, η άλλη κόρη του Φελισιάνα
Στο μοναχικό σπίτι του, ο Λόπε δε Βέγκα, αυτοτιμωρούμενος και βαθιά μεταμελημένος από την έκλυτη ζωή του και περιστοιχιζόμενος από μια κόρη του και μερικούς φίλους του, πέθανε από οστρακιά στις 27 Αυγούστου 1635 σε ηλικία 72 ετών.
| |||