Περικλής Πανταζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Ο Πανταζής ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους [[Ελλάδα|έλληνες]] [[ζωγραφική|ζωγράφους]] της εποχής του, μιας και είναι ο πρώτος που ξέφυγε από τον ακαδημαϊσμό της [[Σχολή του Μονάχου|Σχολής του Μονάχου]] και που εντάχθηκε στο ανατρεπτικό για την εποχή του κίνημα του [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμού]].
 
Σήμερα θεωρείται ο θεμελιωτής του [[Βέλγιο|βελγικού]] [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμού]], μαζί με τον φίλο και συνάδελφό του Γκιγιώμ Βόγκελς. Οι δύο τους ίδρυσαν το [[1883]] την «Ομάδα των Είκοσι» («Les XX») , οι οποίοι τίμησαν τον ΠανταζηΠανταζή με αναδρομική έκθεση λίγο καιρό μετά τον θάνατό του.
 
Τα έργα του — τοπιογραφίες και ολόσωμα πορτραίτα — ξεχωρίζουν για τα ευαίσθητα χρώματα και τις θαυμάσιες φωτοσκιάσεις. Έχει γραφτεί πως «αν δεν πέθαινε νέος και σε ξένη γη, η πρωτοποριακή του επίδραση στην νεοελληνική [[ζωγραφική]] θα μπορούσε να ήταν αποφασιστική» (Α. Σ. Ιωάννου, ''Η ελληνική ζωγραφική, 19ος αι.'', Εκδ. Οίκος Μέλισσα, [[Αθήνα]] [[1972]]).