Δεοντολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μβελτ διατύπωση |
μδρθ |
||
Γραμμή 7:
Από μεταηθικής σκοπιάς λέμε ότι οι [[πράξεις]] έχουν ''δεοντολογικές ιδιότητες''. Αυτό σημαίνει ότι έχουν ιδιότητες όπως το να είναι ''υποχρεωτικές'', ''επιτρεπτές'' ή ''απαγορευμένες''. Τούτο από μόνο του είναι μια μορφή ηθικού [[Ρεαλισμός (φιλοσοφία)|ρεαλισμού]]. Υπάρχουν δηλαδή ηθικές θεωρίες που είναι αντι-ρεαλιστικές και, για παράδειγμα, αρνούνται ότι σε μια πράξη μπορεί να αποδοθεί κατά απόλυτο τρόπο η ιδιότητα να είναι ηθικά ορθή ή λανθασμένη, και θεωρίες που δέχονται την απόδοση τέτοιων ιδιοτήτων. Οι δεύτερες καλούνται ηθικός ρεαλισμός, και η δεοντολογικού τύπου ηθική είναι συνήθως μια μορφή ηθικού ρεαλισμού. Η πιο διαδεδομένη μορφή δεοντολογικού ρεαλισμού έχει θεολογική προέλευση.
Μία από τις σημαντικότερες δεοντολογικού τύπου θεωρίες, η καντιανή ηθική, έχει παραταύτα το χαρακτηριστικό ότι ''δεν'' είναι (μετα-ηθικά) ρεαλιστική. Τουλάχιστον όχι με τον τρόπο με τον οποίο είναι (μετα-ηθικά) ρεαλιστικές οι παραδοσιακού τύπου δεοντολογίες που αποτελούνται από κατάλογο προσταγών ή νόμων. Αυτό συμβαίνει διότι η καντιανή ηθική ξεκινά από διαφορετική μεταφυσική βάση, και όχι από την μεταφυσική της "αυθαίρετης" ύπαρξης του ηθικά ορθού. Η μεταφυσική βάση της καντιανής ηθικής έχει ως κύριο συστατικό της τη σύνδεση της ηθικότητας με τη λογική (τον
==Γνωρίσματα της δεοντολογίας==
| |||