Deus otiosus: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος '''deus otiosus''' (ανενεργός θεός) χρησιμοποιείται κυρίως στην [[ανθρωπολογία]] και στη [[θρησκειολογία]] και σημαίνει τον [[θεός|θεό]] που έχει αποτραβηχτεί από τον κόσμο. Ο όρος περιγράφει έναν τύπο θεότητας που συναντάται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα σε πολλές [[θρησκεία|θρησκείες]]. Ο ''deus otiosus'' έχει δημιουργήσει τον κόσμο, αλλά μετά τη δημιουργία έχει αποτραβηχτεί (συνήθως γιατί έχει κουραστεί, οργιστεί ή απογοητευτεί από τον κόσμο), παραχωρώντας τη θέση του είτε σε νεώτερους θεούς είτε σε πνεύματα που μεσολαβούν μεταξύ αυτού και των ανθρώπων.

 

 

Ο [[Ρουμανία|Ρουμάνος]] θρησκειολόγος και συγγραφέας ''Mircea Eliade'' συνδέει την απόσυρση του ''deus otiosus'' και ειδικά των ουράνιων θεοτήτων με τη στροφή των ανθρώπων στη [[Γεωργία (εργασία)|γεωργία]]. Ασχολούμενοι οι άνθρωποι με την καλλιέργεια της γης έδωσαν περισσότερη σημασία σε αξίες όπως η γονιμότητα και οι σχετικές θεότητες της μητέρας γης ήρθαν στο προσκήνιο. Κατά τον ''Eliade'' οι [[Εβραίοι]] αντίστοιχα σε περιόδους αφθονίας λάτρευαν τον [[Βάαλ]], την [[Αστάρτη]] και άλλους θεούς των γειτονικών λαών. Σε κρίσιμες όμως περιόδους επέστρεφαν στον [[Ιεχωβά]], τον Θεό της [[Βίβλος|Βίβλου]] και δημιουργό του κόσμου<ref>[http://www.bytrent.demon.co.uk/eliadesp03.html Περίληψη του 3ου κεφαλαίου του ''Eliade, Mircea'', The Sacred and the Profane, 1957]</ref>.