Πανούκλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{επιμέλεια}}

{{μορφοποίηση}}

Η [[πανούκλα]] είναι δημώδης όρος για τον [[λοιμός|λοιμό]] που προκαλείται κυρίως από την [[πανώλη]], αλλά και από κάθε άλλη [[λοιμώδης νόσος|λοιμώδη νόσο]] που μπορεί να λάβει διαστάσεις [[επιδημία|επιδημίας]].

 

Στην ελληνική [[λαογραφία]] ο λαός, προσωποποιώντας την πανούκλα, τη φαντάστηκε σαν μια τυφλή μαυροφορεμένη γριά να κρατά στο χέρι ρόπαλο και να περιφέρεται στην επαρχία σκοτώνοντας όποιον συναντά στο δρόμο της αλλά και όποιον αγγίξει. Σε πολλά μέρη της [[Ελλάδα|Ελλάδας]] πίστευαν πως οι ''Πανούκλες'' ήταν τρεις γριές που η μια κρατάει το «κατάστιχο», η άλλη το «ψαλίδι» και η τρίτη το «σάρωμα», δοξασία που ασφαλώς και παραπέμπει στις Γραίες ή [[Μοίρες]] της [[Ελληνική Μυθολογία|Ελληνικής Μυθολογίας]]. Προστάτες και διώκτες της πανούκλας θεωρούνταν ο [[Άγιος Χριστόφορος]] και η [[Αγία Παρασκευή]] ενώ για την καταπολέμησή της χρησιμοποιούνταν διάφορα μαγικά [[γιατροσόφι|γιατροσόφια]]. Στις δε κοινές εκφράσεις η πανούκλα απαντάται και ως βρισιά (''«μωρή Πανούκλα!»'').

 

Στη λαογραφία της Δύσης η πανούκλα αποδόθηκε με τη παράσταση του δρεπανοφόρου θανάτου, σε απεικόνιση ζωντανού [[Σκελετός (ανθρώπου)|σκελετού]] που περιφέρεται κρατώντας μία ''κόσα'', ένα μακρύ κοντάρι που καταλήγει σε δρεπάνι.

 

 

Τρομερές δημογραφικές συνέπειες θα σημειωθούν στη δυτική Ευρώπη από την μολυσματική αρρώστια των ετών 1348-1349, η οποία ονομάστηκε Μεγάλη Πανώλη ή Μαύρη Πανούκλα.

Φυσικά είναι αδύνατο να υπολογίσουμε τις ανθρώπινες απώλειες για όλη την Δύση.Αρκετές εργασίες που έχουν γραφεί επιτρέπουν να υπογραμμίσουμε την σοβαρότητα της καταστροφής.

 

Από την πανούκλα έχουν εμπνευστεί και πολλοί [[λογοτεχνία|λογοτέχνες]] στο παρελθόν. Ενδεικτικά:

* [[1352]]: ''Δεκαήμερον'', η συλλογή [[διήγημα|διηγημάτων]] του [[Βοκάκιος|Βοκάκιου]]

* [[1939]]: ''Η πανώλη στη Δέλγκα'', διήγημα από τη συλλογή ''Αλλόκοτοι άνθρωποι'' (1944) του [[Στρατής Τσίρκας|Στρατή Τσίρκα]]

* [[1947]]: ''[[Η πανούκλα]]'', μυθιστόρημα του [[Αλμπέρ Καμύ|Αλμπέρ Καμί]]