Ακταίο Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Ιστορία: Διόρθωση λανθασμένων στοιχείων |
||
Γραμμή 16:
Η περιοχή πριν το 1850 ανήκε στον γιατρό , Ευγένιο Βερναδάκη, [[Ιταλία|Ιταλός]] που ζούσε και ασκούσε την ιατρική στην [[Πάτρα]]<ref name="Lexiko">Αλέξιου Παναγόπουλου, ''Ιστορικό Λεξικό περιοχής Δήμου Ρίου Νομού Αχαΐας'', Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2003, ISBN 960-8260-32-9</ref>. Από το 1850 άρχισαν να εγκαθίστανται μόνιμα στην περιοχή κάτοικοι από τα χωριά της [[Δήμος Νωνάκριδος|Νωνάκριδος]] των [[Επαρχία Καλαβρύτων|Καλαβρύτων]] <ref name="Lexiko"/>. Πρώτη φορά σε απογραφή αναφέρεται το 1899 με 135 κατοίκους <ref name="Lexiko"/>, το χωριό ονομάστηκε Βερναδέικα και αργότερα πήρε το σημερινό του όνομα Ακταίο. Το Ακταίο αλλά και τα γειτονικά παραλιακά χωριά το 1941 βομβαρδίστηκε από την [[Γερμανική πολεμική αεροπορία]] οκτώ φορές<ref>Αλέξιου Παναγόπουλου, ''Ιστορικό Λεξικό περιοχής Δήμου Ρίου Νομού Αχαΐας'', Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2003, ISBN 960-8260-32-9, Λήμα Δρέπανο</ref>
<big>'''Διόρθωση των παραπάνω:'''</big>
Η περιοχή ανήκε στον Γάλλο φιλέλληνα ιατρό Ευγένιο ΒΕΡΝΑΡΔΗ και στα κτήματά του εγκαταστάθηκαν κάτοικοι από την περιοχή Νωνάκριδος των Καλαβρύτων, από το 1850 και μετά. Πέθανε το 1851. Η οικογένειά του εξακολουθούσε να μένει στην περιοχή και το όνομα του χωριού ήταν Βερναρδέικα. Σε Ακταίο μετονομάστηκε πολύ αργότερα, αναφερόταν ακόμα ως Βερναρδέικα κατά την δεκαετία του 1980.
Αυτό αναφέρεται ως:
1. Φιλέλληνας γάλλος ιατρός αποβιώσας εις Πάτρας το 1851, (Σ. Θωμόπουλος στο Δ.Βιβλ. 413). Υπηρέτησε στο στρατό του Φαβιέρου ως ιατρός, σε όλες τις εκστρατείες του, και όταν αποσύρθηκε από στρατιωτική υπηρεσία, άσκησε την ιατρική στην Πάτρα, παντρεύτηκε και πέθανε το 1851 (Ιστορικό Λεξικό Πατρών, Κώστα Τριανταφύλλου).
2. Αναφέρεται και στην ιστοσελίδα του Δήμου Ρίου, στην περιγραφή του δημοτικού διαμερίσματος Ακταίου.
3. Επίσης υπάρχει η αναφορά του στο περιοδικό Εβδομάς (1884), Τόμος Α, Έτος Α, Αριθ.3, σελ.17 ως: [Γάλλος. Απέθανεν εν Πάτραις εκ τυφλώσεως και ασθενείας την 23 Νοεμβρίου 1851] "Ιατρός εις τον τακτικόν στρατόν του Φαβιέρου, ηκολούθησεν ως ιατρός εκστρατείας τινάς. Αποσυρθείς της στρατιωτικής υπηρεσίας εξήσκει την επιστήμην του εν Πάτραις όπου και ενυμφεύθη. Απέθανε φέρων το μετάλλιον του αγώνος" (Διορ. ημερομηνίας θανάτου, από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ήταν 11 Νοεμβρίου 1851, όμως η αναφορά συντάχθηκε στις 23 Νοεμβρίου)
Την διόρθωση επιμελήθηκε η Ειρήνη Βερναρδή, δισέγγονη του εν λόγω ιατρού, με βάση επίσημα στοιχεία που κατέχει.
== Παραπομπές ==
| |||