Εμίλ Μπουτρού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Εργάστηκε για πρώτη φορά ως καθηγητής φιλοσοφίας στο λύκειο της [[Καέν|Καν]]. Το [[1874]] δημοσίευσε το βιβλίο όπου βασίστηκε η διπλωματική του διατριβή "Το Απρόοπτο των νόμων της φύσης", μια ανάλυση της φιλοσοφίας του [[Καντ]] για την επιστήμη.
 
Μεταξύ του [[1874]] και [[1876]] ο Μπουτρού δίδαξε αρχικά στο Πανεπιστήμιο του [[Μονπελιέ]] και στη συνέχεια στο Τμήμα Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της [[Νανσύ]] και εκεί ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε την Αλίν Πουανκαρέ, αδελφή του επιστήμονα και μαθηματικού [[Ανρί Πουανκαρέ]]. Το [[1880]] γεννήθηκε ο γιος τους Πιέρ, ο οποίος έγινε διακεκριμένος μαθηματικός και ιστορικός της επιστήμης.
 
Το [[1888]] ο Μπουτρού ανακηρύχθηκε καθηγητής ιστορίας της σύγχρονης φιλοσοφίας στη Σορβόννη.
Γραμμή 17:
Πέθανε στις [[22 Νοεμβρίου]] [[1921]].
 
==Εργογραφία==
Κύρια έργα του:
 
*Το Απρόοπτο των Νόμων της Φύσης, (1874)
*Η Ελλάδα ηττημένη από τους ΣτωϊκούςΣτωικούς, (1875)
*Σωκράτης, ο Θεμελιωτής της Ηθικής, (1883)
*Η ιδέα των νόμων της φύσης στην επιστήμη και τη φιλοσοφία, (1895)