Ταχυδρομικές υπηρεσίες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
==Τα πρώτα ταχυδρομικά συστήματα==
Η τέχνη της επικοινωνίας με γραπτά έγγραφα που μεταφέρονταν από μεσάζοντα από ένα άτομο ή τόπο σε έναν άλλο είναι σχεδόν βέβαιο ότι χρονολογείται περίπου από την εφεύρεση της γραφής. Ωστόσο, η ανάπτυξη των επίσημων ταχυδρομικών συστημάτων εμφανίστηκε πολύ αργότερα. Η πρώτη τεκμηριωμένη χρήση μιας οργανωμένης υπηρεσίας ταχυμεταφορών για τη διάδοση των εγγράφων είναι στην Αίγυπτο, όπου οι Φαραώ χρησιμοποιούσαν ταχυδρόμους για τη διάδοση των διαταγμάτων τους στην περιοχή της επικράτειάς τους (2400 π.Χ.). Η πρακτική αυτή είναι σχεδόν βέβαιο ότι έχει τις ρίζες της σε πολύ παλαιότερη πρακτική προφορικής μετάδοσης μηνυμάτων και μπορεί να ήταν στηρίχτηκε σε μια προϋπάρχουσα υποδομή.
 
==Περσία==
Η πρώτη αξιόπιστη απόπειρα για την ανάπτυξη μιας πραγματικής ταχυδρομικής υπηρεσίας προέρχεται από την αρχαία Περσία, αλλά το σημείο της ανακάλυψης παραμένει υπό εξέταση. Η καλύτερα τεκμηριωμένη αναφορά (Ξενοφών) αποδίδει την ανακάλυψη στον Πέρση βασιλιά Κύρο το Μεγάλο (550 π.Χ.), ενώ άλλοι συγγραφείς την αποδίδουν στον διάδοχό του Δαρείο τον Ι της Περσίας (521 π.Χ.). Άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι πολύ νωρίτερα από τις παραπάνω χρονολογίες υπήρξε το ασσυριακό ταχυδρομικό σύστημα, αποδίδοντάς το στον Χαμουραμπί (1700 π.Χ.) και τον Sargon τον II (722 π.Χ.). Ωστόσο, το ταχυδρομείο όμως δεν έχει την πρωταρχική αποστολή της εν λόγω ταχυδρομικής υπηρεσίας. Ο ρόλος του συστήματος, σαν ένας μηχανισμός συλλογής πληροφοριών είναι καλά τεκμηριωμένη και η υπηρεσία (αργότερα) ονομάζεται Αγγαρεία, ένας όρος που με τον καιρό χρησιμοποιήθηκε για να δηλώνει ένα φορολογικό σύστημα. Η Παλαιά Διαθήκη (Εσθήρ, VIII), κάνει αναφορά σε αυτό το σύστημα του Ahasuerus, του βασιλιά των Μήδων, που το χρησιμοποιούσαν για την ταχεία μεταφορά των αποφάσεών του.
 
Το περσικό σύστημα αποτελείται από σταθμούς (που ονομάζονται Chapar-Khaneh), όπου ο μεταφορέας μηνυμάτων (που ονομάζεται Chapar) μετακινείται μέχρι τον επόμενο σταθμό, όπου θα ανταλλάξει το άλογό του με ένα άλλο ξεκούραστο, για να πετύχει την μέγιστη απόδοση και ταχύτητα παράδοσης. Ο Ηρόδοτος περιέγραψε το σύστημα με αυτό τον τρόπο: "Λέγεται ότι όσες ημέρες χρειάζονται για όλο το ταξίδι, τόσοι είναι οι άνδρες και τα άλογα που βρίσκονται κατά μήκος του δρόμου. Κάθε άλογο και κάθε άνθρωπος αντιστοιχούσε για το ταξίδι μιας ημέρας. Και αυτό δεν σταματούσε ούτε από το χιόνι, ούτε από τη βροχή, ούτε από την ζέστη, ούτε από το σκοτάδι, προκειμένου να πετύχουν την ολοκλήρωση της καθορισμένης πορείας, με την προβλεπόμενη ταχύτητα».
 
==Σύνδεσμοι==