Αρνησικυρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xqbot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Ρομπότ: Προσθήκη: en:Veto |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
'''Αρνησικυρία''' ονομάζεται η άρνηση μιας [[Κράτος|κρατικής]] αρχής να επικυρώσει [[Νόμος|νόμο]] ή απόφαση κάποιας άλλης, έστω κι αν η δεύτερη είναι η καθ' ύλην αρμόδια, προκαλώντας επαναδιαπραγμάτευση ή σπανιότερα ακύρωσή του. Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης
Συχνά χρησιμοποιείται επίσης ο διεθνής όρος '''βέτο''', προερχόμενος από τη [[Λατινική γλώσσα|
Η αρνησικυρία αποτελεί ένα ακραίο μέσο για την άσκηση πολιτικής, αξιοποιούμενο κυρίως σε διεθνείς οργανισμούς, όταν κάποιος από τους εταίρους νιώθει ότι μια απόφαση απειλεί τα κυριαρχικά δικαιώματα ή ζωτικά συμφέροντά του. Αντίθετα, στο εσωτερικό δίκαιο (ιδίως στις σύγχρονες [[Δημοκρατία|δημοκρατίες]]) αποφεύγεται, λόγω της μεγάλης πιθανότητας να οδηγήσει σε κρίση. Παραδείγματος χάριν, στην [[Ελλάδα]] η απειλή βέτο που προέβαλε το [[1965]] ο [[Μονάρχης|βασιλιάς]] [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Γκλύξμπουργκ]] εναντίον της απόφασης του [[Πρωθυπουργός|πρωθυπουργού]] [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεωργίου Παπανδρέου]] να διορίσει το γιο του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα]] [[Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (Ελλάδα)|υπουργό Αμύνης]], είχε ανοίξει το δρόμο στην εννεαετή πολιτειακή ανωμαλία που ακολούθησε (παραίτηση κυβέρνησης, [[Αποστασία του 1965|Αποστασία]], [[Χούντα των Συνταγματαρχών]]).
Σε κάθε περίπτωση, το ποιοι έχουν δικαίωμα αρνησικυρίας, έναντι ποίου, για ποια ζητήματα και τι συνέπειες αυτή παράγει, καθορίζεται όχι από απλές διατάξεις, αλλά από κείμενα αυξημένης ισχύος: για το εσωτερικό δίκαιο από τα [[Σύνταγμα|συντάγματα]], για τους διεθνείς οργανισμούς από τους καταστατικούς χάρτες τους.
Γραμμή 12:
* ''Απόλυτη'', όταν η άσκησή της συνεπάγεται την ακύρωση του νόμου/απόφασης. Στο εσωτερικό δίκαιο εμφανίζεται πια κυρίως σε απολυταρχικά καθεστώτα, όπου π.χ. ο [[Απόλυτη μοναρχία|απόλυτος μονάρχης]] μπορεί να ακυρώσει νόμο ψηφισμένο απ' το [[κοινοβούλιο]]. Συνηθίζεται όμως σε διεθνείς οργανισμούς, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το [[Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών|Συμβούλιο Ασφαλείας]] του [[ΟΗΕ]]: εάν κάποιο από τα πέντε μόνιμα μέλη του ασκήσει βέτο, αυτό οδηγεί αυτομάτως σε ακύρωση της απόφασης, ακόμα και εάν αυτή έχει ληφθεί από όλους τους υπολοίπους.
* ''Αναβλητική'', όταν οδηγεί σε αναστολή εφαρμογής και αναπομπή του νόμου/απόφασης στο αρμόδιο όργανο, ώστε να ξανασυζητηθεί. Τέτοιας μορφής είναι για παράδειγμα το δικαίωμα αρνησικυρίας του αρχηγού κράτους στις περισσότερες
[[Κατηγορία:Συνταγματικό Δίκαιο]]
| |||