Ανάκτορο Πέτερχοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Matesi1976 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:Peterhof_cascade_2048px.jpg|right|thumb|250px|Η πρόσοψη του Πέτερχοφ με τον "μεγάλο καταρράκτη"]]
 
Το '''Πέτερχοφ''' είναι το βασιλικό ανάκτορο, που οικοδομήθηκε από τον [[Τσάρος|τσάρο]] της [[Ρωσία|Ρωσίας]] Μέγα Πέτρο ([[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρο Α΄ τον Μεγάλο]], (1672 - 1725), ως θερινή κατοικία του, στο προάστιο Πέτερχοφ, 30 χλμ[[Χιλιόμετρο|km]] δυτικά της [[Αγία Πετρούπολη|Αγίας Πετρούπολης]]. Επονομάστηκε «Ρωσικές Βερσαλλίες» και αποτελεί τοτμήμα του ευρωπαϊκόευρωπαϊκού όραμαοράματος του Μεγάλου Πέτρου.
 
==Ιστορία κατασκευής==
 
Το [[1702]] ο Μέγας Πέτρος ίδρυσε την Αγία Πετρούπολη και το [[1712]] μετέφερε εκεί την πρωτεύουσά του. Μετά την ίδρυση της νέας πρωτεύουσας της Αγίας Πετρούπολης, ο Μέγας Πέτρος αποφάσισε να οικοδομήσει ένα μεγαλοπρεπές ανάκτορο στα περίχωρα της νέας πόλης, εφάμιλλο των ηγεμόνων της δυτικής [[Ευρώπη|Ευρώπης]] και κατά το πρότυπο του [[Βερσαλλίες (παλάτι)|ανακτόρου των Βερσαλλιών]], που ο ίδιος είχε επισκεφθεί σ' ένασε ταξίδι του στη [[Γαλλία]] το [[1717]].
 
Στο πλαίσιο της πολιτικής του εξευρωπαϊσμού της Ρωσίας, ο Μέγας Πέτρος προσκάλεσε στην Αγία Πετρούπολη τους πιο διάσημους καλλιτέχνες της εποχής του από τη δυτική [[Ευρώπη]]. Οι εργασίες ανοικοδόμησης του ανακτόρου άρχισαν το [[1714]], υπό την καθοδήγηση του Μεγάλου Πέτρου. Το Πέτερχοφ εγκαινιάστηκε επισήμως το [[1723]].
 
==Η αρχιτεκτονική του ανακτόρου==
Γραμμή 16:
 
[[Αρχείο:PETERHOF_Palace.JPG|left|thumb|250px|Άγαλμα στην πρόσοψη του Πέτερχοφ]]
Το ανάκτορο έχει θέα προς τοτον «Μεγάλο Καταρράκτη» (''Grand Cascade''), το φανταστικό αυτό αριστούργημα του ανακτορικού συμπλέγματος, που προσδίδει στο Πέτερχοφ μοναδικό χαρακτήρα. Κοσμείται με 64 κρήνες, 142 [[συντριβάνι|συντριβάνια]] και 37 επιχρυσωμένα [[άγαλμα|αγάλματα]] που συμβολίζουν θαλασσινές θεότητες και ρωσικά [[ποτάμι|ποτάμια]], με αναβαθμίδες που κατεβαίνουν από το Μεγάλο Ανάκτορο μέχρι το «Ναυτικό Κανάλι», που το χρησιμοποιούσαν οι τσάροι για να μεταφέρονται από το ανάκτορο στον Κόλπο[[Φινλανδικός τηςκόλπος|Φιννικό ΦινλανδίαςΚόλπο]] και πιο πέρα στην ανοικτή [[θάλασσα]]. Ο Μεγάλος Καταρράκτης (1715 - 1724) συμβολίζει τη [[Μάχη της Πολτάβα|νίκη της Ρωσίας επί των Σουηδών στην [[Πολτάβα]] (''Poltava'') το 1709.
 
Η κομψή πρόσοψη του ανακτόρου σε [[χρώμα]] [[κίτρινο]], με τις λευκές παραστάδες στα παράθυρα, βλέπει προς το Ναυτικό Κανάλι, που καταλήγει στον Κόλπο της [[Φινλανδία|Φινλανδίας]].
 
Το Πέτερχοφ, όπως υπάρχει σήμερα, είναι έργο του Ιταλού αρχιτέκτονα [[Μπαρτολομέο Ραστρέλι]] (''Bartolomeo Rastrelli''), ο οποίος από το [[1745]] ως το [[1755]], κατά τη διάρκεια της βασιλείας της κόρης του Μεγάλου Πέτρου, της τσαρίνας Ελισάβετ Α', πρόσθεσε στο ανάκτορο δεύτερο όροφο και δυο πτέρυγες με περίπτερα στις άκρες του. Το ένα περίπτερο προς τα ανατολικά είναι το παρεκκλήσιο του ανακτόρου με πέντε «κρεμμυδόσχημους» χρυσούς θόλους. Στα δυτικά είναι το μπαρόκ περίπτερο του Αυτοκρατορικού Αετού, ονομαζόμενο έτσι από τον επίχρυσο δικέφαλο αετό που στεφανώνει το τρούλο του, έμβλημα της ρωσικής αυτοκρατορίας.
Γραμμή 35:
Όταν ο Μέγας Πέτρος άρχισε την ανέγερση του ανακτόρου του στο Πέτερχοφ, εμπιστεύτηκε το σχεδιασμό των κήπων του στο διάσημο Γάλλο κηποτέχνη Ζαν-Μπατίστ Λε Μπλον, ο οποίος δημιούργησε ένα σύνολο κήπων με αναβαθμίδες, δενδροστοιχίες και κρήνες, που θεωρούνται μέχρι και σήμερα επίτευγμα αρχιτεκτονικού τοπίου. Ήταν ο πρώτος μεγάλος κήπος της Ρωσίας στο πλαίσιο εξευρωπαϊσμού που εισήγαγε ο τσάρος.
 
Στο Πέτερχοφ είναι οι κρήνες του που προσδίδουν στο ανακτορικό συγκρότημα το μοναδικό χαρακτήρα του. Τροφοδοτούνται με νερό που μεταφέρεται από υπόγειες πηγές από απόσταση 22 χιλιομέτρων. Αποτελεί ύψιστο επίτευγμα [[Υδραυλική|υδραυλικής μηχανικής]].
 
Στην πίσω μεριά του ανακτόρου βρίσκεται ο «Άνω Κήπος», σε γαλλικό ρυθμό, με κρήνες, αγάλματα και παρτέρια, στο κέντρο του οποίου υψώνεται η μεγαλοπρεπής «Κρήνη του Ποσειδώνα», τριγυρισμένη με [[νύμφη|νύμφες]], θαλάσσια άλογα, ερωτιδείς πάνω σε [[δελφίνι|δελφίνια]] και θαλασσινούς δράκοντες. Αγοράστηκε το [[1799]] στη [[Νυρεμβέργη]] από τον τσάρο [[Παύλος Α' της Ρωσίας|Παύλο τον Α']]. Περίφημη είναι και η κρήνη με το άγαλμα του «Σαμψών με το λιοντάρι», έργο του Ρώσου γλύπτη [[Μιχαήλ Κοζλόφσκι]] (''Mikhail Kozlovski''), το οποίο αναπαριστά τον [[Σαμψών]] - Ρωσία και το [[Λιοντάρι]] - [[Σουηδία]] και συμβολίζει τον θρίαμβο του Μεγάλου Πέτρου επί των Σουηδών.