Αντώνιος Κριεζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Προερχόταν από οικογένεια της [[Ύδρα|Ύδρας]] και γεννήθηκε στην [[Τροιζήνα]] το [[1796]]. Στα 15 του αιχμαλωτίστηκε μαζί με τον αδερφό του [[Ιωάννης Κριεζής|Ιωάννη]] από Αλγερινούς [[πειρατές]], έγινε σκλάβος για τρία χρόνια και επέστρεψε στην Ύδρα.

Μετά το ξέσπασμα την Επανάστασης του [[1821]] μετά από προτροπή του [[Λάζαρος Κουντουριώτης|Λάζαρου Κουντουριώτη]] εκτόπισε τον [[Αντώνιος Οικονόμου|Αντώνιο Οικονόμου]] στο [[Κρανίδι]] επειδή είχε καταλάβει την εξουσία πραξικοπηματικά. Πήρε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις στη [[Σάμος|Σάμο]] (Ιούλιος [[1821]]) και στη [[ναυμαχία των Σπετσών]] ([[8 Σεπτεμβρίου]] [[1822]]). Συμμετείχε το [[1825]] μαζί με τον [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κανάρη]] στο εγχείρημα για την πυρπόληση του αιγυπτιακού στόλου μέσα στο λιμάνι της [[Αλεξάνδρεια|Αλεξάνδρειας]].

Επί [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνος]] προβιβάστηκε σε αντιναύαρχο (ο πρώτος του ελληνικού ναυτικού με αυτό τον βαθμό) και ονομάστηκε αυλάρχης. Το [[1836]] έγινε υπουργός των Ναυτικών στην [[Κυβέρνηση Άρμανσπεργκ 1835|Κυβέρνηση Άρμανσπεργκ]]. Χρημάτισε επίσης υπουργός επί των Ναυτικών στην βραχύβια [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1841|Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου του 1841]]. Στις [[12 Δεκεμβρίου]] [[1849]] διαδέχτηκε τον [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κανάρη]] στην πρωθυπουργία ως τις [[16 Μαΐου]] [[1854]], σχηματίζοντας την [[Κυβέρνηση Αντωνίου Κριεζή 1849|Κυβέρνηση Κριεζή του 1849]].