Αχιλλέας Παράσχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
επιμέλεια |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Αχχιλεύς Παράσχος''' ήταν έλληνας ρομαντικός [[ποίηση|ποιητής]] του 19ου αιώνα.
Ο Αχχιλεύς Παράσχος,γεννήθηκε το 1833 ή 1838 στο Ναύπλιο και καταγόταν ▼
από τη Χίο. Νωρίς εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Από ό,τι γνωρίζουμε σπουδές ιδιαίτερες δεν έκανε. Τα πρώτα γράμματα τα διδάχθηκε από τον αδελφό του Γεώργιο (επίσης ποιητής). Ήταν ιδιαίτερα έξυπνος και κατόρθωσε να μορφωθεί από τις εφημερίδες και τα βιβλία τα οποία διάβαζε. Δεν εργάστηκε ποτέ του. Χρήματα και φημη του έδιναν μονάχα οι στίχοι του. Πολιτικοί της εποχής τον διόριζαν σε διάφορες θέσεις μόνο και μόνο για να εισπράττει μισθό. Όταν το 1881 εξέδωσε τρεις τόμους με ποιήματά του, εισέπραξε το υπέρογκο για την εποχή ποσό των 50.000 δραχμών. Ωστόσο γρήγορα το σπατάλησε και άρχισε να ζητά βοήθεια από τους φίλους του. Ταξίδεψε σε Ρουμανία, Αίγυπτο, Γαλλία, Αγγλία και οι εκεί Έλληνες τον υποδέχθηκαν με αγάπη. Τον Παράσχο στην επόχή του,τον θεωρούσαν εθνικό ποιητή. Η φήμη του έφτασε και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας και όταν απάγγελε στίχους, ο κόσμος έτρεχε να τον ακούσει. Παρόλ'αυτά η άκρως ρομαντική του ποίηση, τα μετέπειτα χρόνια παρωδήθηκε και λησμονήθηκε. Η γλώσσα του ήταν μικτή, κυρίως καθαρεύουσα. Από τεχνικής απόψεως οι στίχοι του παρουσιάζουν κάποια ελαττώματα και το ίδιο πολλές φορές συμβαίνει και με το περιεχόμενό τους. Ωστόσο θα ήταν άδικο να ισχυριστούμε πως ήταν ένας ασήμαντος και χωρίς ταλέντο ποιητής. Η επόχή του σήκωνε το θλιμμένο, αισθηματικό περιεχόμενο του έργου του. Ο ποιητής χώρισε τα ποιήματά του σε <<Δάφνες>> (πατριωτικά)<<Ιτέας>> (ελεγειακά), <<Χλόη>> (παιδαγωγικά), και <<φύλλα>> (διάφορα). Πέθανε στις 26 Ιανουαρίου το 1895. Ενταφιάστηκε στο Α΄Κοιμητήριο των Αθηνών και η κηδεία του, υπήρξε εντυπωσιακή. ▼
▲από τη [[Χίος|Χίο]]. Νωρίς εγκαταστάθηκε στην [[Αθήνα]]. Από ό,τι γνωρίζουμε σπουδές ιδιαίτερες δεν έκανε. Τα πρώτα γράμματα τα διδάχθηκε από τον αδελφό του [[Γεώργιος Παράσχος|Γεώργιο]] (επίσης ποιητής). Ήταν ιδιαίτερα έξυπνος και κατόρθωσε να μορφωθεί από τις εφημερίδες και τα βιβλία τα οποία διάβαζε. Δεν εργάστηκε ποτέ του
Τον Παράσχο στην εποχή του,τον θεωρούσαν εθνικό ποιητή. Η φήμη του έφτασε και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας και όταν απάγγελε στίχους, ο κόσμος έτρεχε να τον ακούσει. Παρόλ'αυτά η άκρως [[ρομαντισμός|ρομαντική]] του ποίηση, τα μετέπειτα χρόνια παρωδήθηκε και λησμονήθηκε. Η γλώσσα του ήταν μικτή, κυρίως [[καθαρεύουσα]]. Από τεχνικής απόψεως οι στίχοι του παρουσιάζουν κάποια ελαττώματα και το ίδιο πολλές φορές συμβαίνει και με το περιεχόμενό τους, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν ένας χωρίς ταλέντο ποιητής. Η εποχή του σήκωνε το θλιμμένο, αισθηματικό περιεχόμενο του έργου του. Ο ποιητής χώρισε τα ποιήματά του στις ενότητες ''Δάφνες'' (πατριωτικά), ''Ιτέας'' (ελεγειακά), ''Χλόη'' (παιδαγωγικά), και ''Φύλλα'' (διάφορα).
Πέθανε στις [[26 Ιανουαρίου]] του [[1895]]. Ενταφιάστηκε στο Α΄ Κοιμητήριο των Αθηνών και η κηδεία του συγκέντρωσε πλήθος κόσμου.
Τον ουρανό εκύτταζα μ'εκείνη,▼
Το γαλανό βιβλίο του Θεού,▼
Κ'εδιάβαζα στ'αστέρια, στη σελήνη,▼
Με την ψυχή ποιήσεις τουρανού.▼
Μία αργυρή σελίδα κάθε αστέρι,▼
Κάθε του φως και στίχος φλογερός,▼
Που του Θεού τα έγραψε το χέρι▼
Και τραγουδάει ο έρως κι ο καιρός.▼
==Δείγμα γραφής==
Τα μάτια της και τουρανού τ'αστέρια▼
'''Ασμάτιον'''
Σ'ακτίνα μια εσμίγαν ιερή'▼
Έδιναν γη και ουρανό τα χέρια▼
▲Τον ουρανό εκύτταζα μ' εκείνη,<br>
▲Το γαλανό βιβλίο του Θεού,<br>
▲Κ'εδιάβαζα στ' αστέρια, στη σελήνη,<br>
▲Με την ψυχή ποιήσεις τουρανού.<br>
▲Μία αργυρή σελίδα κάθε αστέρι,<br>
▲Κάθε του φως και στίχος φλογερός,<br>
▲Που του Θεού τα έγραψε το χέρι<br>
▲Και τραγουδάει ο έρως κι ο καιρός.<br>
▲Τα μάτια της και τουρανού τ'αστέρια<br>
▲Έδιναν γη και ουρανό τα χέρια<br>
Στη λαμψι τους εκείνη την υγρή...
Εφίλησε τ' αστέρια στη ματιά της
Στη λάμψι της τ'απρίλη την αυγή,<br>
Κ' ήπια ζωή εις ένα φίλημά της,<br>
Κ' ήπια δροσιά στου ήλιου την πηγή!
[[Κατηγορία:Έλληνες ποιητές|Παρασχος Αχιλλεας]]
| |||