Χιου Ντάουντινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος==

Το [[1939]] ο Ντάουντινγκ επρόκειτο να αποστρατευτεί. Του ζητήθηκε να παραμείνει ως το Μάιο του 1940, λόγω της έκρυθμης κατάστασης που επικρατούσε στην Ευρώπη (η Βρετανία είχε κηρύξει πόλεμο, μαζί με τη Γαλλία, στη [[Ναζιστική Γερμανία]] αν και μεταξύ τους δεν υπήρχαν ακόμη εχθροπραξίες. Όταν πραγματοποιήθηκε η εισβολή των Γερμανών στη Γαλλία και το κύριο εκστρατευτικό σώμα των Βρετανών παγιδεύτηκε στη [[Δουνκέρκη]], η ηγεσία ζήτησε από το Ντάουντινγκ όχι μόνο να παραμείνει, αλλά να υποστηρίξει με όσα μέσα διέθετε αρχικά το Βρετανικό εκστρατευτικό σώμα στη Γαλλία και στη συνέχεια τη διάσωση των Βρετανών στρατιωτών από τη Δουνκέρκη ([[Επιχείρηση Ντιναμό]]). Ο Ντάουντινγκ, συνεργαζόμενος με τον άμεσο προϊστάμενό του Σερ Σύριλ Νιούαλ (Sir Cyril Newall), Αρχηγό του Επιτελείου, προέβαλε ισχυρές αντιρρήσεις: Έπρεπε άραγε να θυσιάσει αεροσκάφη και, κυρίως, πιλότους, προορισμένους για την άμυνα της χώρας, για να υποστηρίξει, αρχικά, και να σώσει, στη συνέχεια, τους άνδρες του Λόρδου Γκορτ και τους ηττημένους Γάλλους; Ο Τσώρτσιλ ήταν κατηγορηματικός: Η RAF έπρεπε να υποστηρίξει όσο μπορούσε τις πολεμικές προσπάθειες των Γάλλων και του Βρετανικού εκστρατευτικού σώματος. Αν και η επέμβαση της RAF στις εχθροπραξίες ήταν υποτονική, ο Ντάνουντινγκ συνεργαζόμενος στενά με τον επικεφαλής της 11ης Ιπτάμενης Ομάδας Κιθ Πάρκ (Keith Park), οργάνωσε την κάλυψη των σκαφών που στέλνονταν στη Δουνκέρκη για την εκκένωσή της. Η επέμβαση της RAF υπήρξε αποφασιστική: Ο [[Χέρμαν Γκέρινγκ]], επικεφαλής της Λουφτβάφφε είχε ζητήσει από το Χίτλερ να "αφεθεί η Δουνκέρκη στην αεροπορία του". Με την επέμβαση των 200 σκαφών που έστειλαν ο Ντάουντινγκ με τον Παρκ, ο Γκέρινγκ "αναγκάστηκε να ομολογήσει την αποτυχία του: Η Λουφτβάφφε αποδείχτηκε ανίκανη να αιχμαλωτίσει μια Στρατιά".<ref>Καρτιέ, ό.π.</ref>