Η πόλη [[Αρχαία '''Εφύρα|Εφύρα]]''' είναι η αρχαιότερη πόλη της [[Αρχαία Ήπειρος|Ηπείρου]]. Τα ερείπιά της βρίσκονται κοντά στο [[Νεκρομαντείο Αχέροντα]] (σε απόσταση 600 mμέτρων) στό χωριό [[Μεσοπόταμος]] Πρέβεζας]].<ref> Χαράλαμπος Γκούβας: "Η Ιστορία του Νομού Πρέβεζας", εκδόσεις Ιδρύματος "Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Χαράλαμπος Γκούβας", 2009, ISBN 978-960-87328-2-7</ref>.
==Ιστορία==
Η Εφύρα χτίστηκε από [[Μυκηναϊκός πολιτισμός|Μυκηναίους]] εποίκους τον 14ο – 13o αιώνα πΧπ.Χ. και ήταν ήδη σημαντικό εμπορικό κέντρο από τα χρόνια του [[Όμηρος|Ομήρου]]. Μάλιστα αναφέρεται συχνά στην [[Οδύσσεια]], αλλά και σε άλλους μύθους. Ένα Μυκηναϊκόμυκηναϊκό εγχειρίδιο (μαχαίρι) είναι το κυριότερο αποδεικτικό στοιχείο, το οποίο εκτίθεται στόστο [[Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων]]. Αργότερα εγκαταστάθηκαν εκεί Κορίνθιοι και Ηλείοι άποικοι, κτίζοντας τις πόλεις [[Αρχαία Πανδοσία}|Πανδοσία]], κλπ. Σήμερα σώζονται τμήματα του εξωτερικού τείχους της Εφύρας και δύο τάφοι παιδικοί της εποχής του σιδήρου. Η πόλη '''Εφύρα''' αποτέλεσε το πρότυπο για τις γηγενείς πόλεις που δημιουργήθηκαν από το πρώτο μισό του 4ου π.Χ. αιώνα με το συνοικισμό των γύρω χωριών. Στην Εφύρα υπήρχε το περίφημο Νεκρομαντείο στις όχθες του Αχέροντα ποταμού. Η [[Αρχαία Εφύρα]] περιήλθε πιθανότατα στους Θεσπρωτούς μετά το 343-343 πΧ., όταν ο βασιλιάς [[Φίλιππος Β]] ανάγκασε τη γειτονική αποικία των Ηλείων, την [[Αρχαία Πανδοσία]] (σήμερα χωριό Καστρί), όπως και τις άλλες Ηλειακές αποικίες, να παραδοθούν. Στην περίοδο αυτή των ελληνιστικών χρόνων (330/325-168π.Χ.) ίσως δόθηκε στην πόλη το παλαιό τοπικό όνομα Κίχυρος. Η πόλη καταστράφηκε το 167 π.Χ. από τους Ρωμαίους του Αιμίλιου Παύλου, όπως άλλωστε και άλλες 69 πόλεις της Ηπείρου. Ανασκαφές στην αρχαία Εφύρα, βρίσκονταν σε εξέλιξη κατά τη διάρκεια των ετών 2008-2009-2010<ref> Χαράλαμπος Γκούβας: "Η Ιστορία του Νομού Πρέβεζας", εκδόσεις Ιδρύματος "Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Χαράλαμπος Γκούβας", 2009, ISBN 978-960-87328-2-7</ref>.
