Ουγγρική Επανάσταση του 1956: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
{{επιμέλεια}}
{{πηγές|01|07|2011}}
Η '''Ουγγρική Επανάσταση του 1956''' ([[ουγγρικά]]: 1956-os forradalom), κατά
Η
Η εξέγερση εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλη την Ουγγαρία, και η κυβέρνηση πέφτει. Χιλιάδες οργανώνονται σε παραστρατιωτικές ομάδες
Οι Σοβιετικοί ενώ έδειξαν προθυμία να διαπραγματευθούν την απόσυρση των σοβιετικών δυνάμεων, στη συνέχεια,και ενώ της εξέγερσης άρχισαν να ηγούνται τα πλέον φιλοδυτικά στοιχεία, το πολιτικό γραφείο άλλαξε γνώμη και άρχισε να σχεδιάζει τη συντριβή της
== Ουγγαρία: από την ευφορία στην έκρηξη ==
=== Ιστορικό πλαίσιο και εξέγερση των διανοουμένων ===
Ο θάνατος του Στάλιν το Μάρτιο του 1953 θα προκαλέσει αισιοδοξία στους καπιταλιστές της νεότερης και άρα πιο αδύναμης ευρωπαϊκής Λαϊκής Δημοκρατίας. Η νέα μετασταλινική ηγεσία δείχνει την πρόθεσή της και στην Ουγγρική κυβέρνηση (με συναντήσεις της στα τέλη του Μάη και τον Ιούνιο του 1953) σχετικά με την αναγκαιότητα εκ νέου καπιταλιστικοποίησης της οικονομίας της Ουγγαρίας και παύσης των οικονομικών σχεδίων που καθιστούσαν την Ουγγαρία αυτόνομη οικονομικά, παρότι η προηγούμενη σοβιετική Κυβέρνηση (του Στάλιν) επικροτούσε ενεργά τα σχέδια αυτά, με την παραχώρηση στις ουγγρικές βιομηχανίες πρώτων υλών που η Ουγγαρία δεν διέθετε.▼
Τον Ιούλιο του 1953 ο Ίμρε Νάγκι αναλαμβάνει την προεδρία και κηρύσσει τη "Νέα Πορεία", ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων ιδιωτικοποίησης της οικονομίας και αμνήστευσης χιλιάδων συνεργατών των Ναζί. Αν και ο Ματίας Ράκοσι κατάφερε να επανεκλεγεί πρωθυπουργός το 1954-1955, καθαιρείται από γενικός γραμματέας του κυβερνώντος Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων τον Ιούλη του 1956 και εκτοπίζεται από τους -αρχικά υποστηρικτές του Νάγκι- σοβιετικούς στην [[Κιργιζία]] της ΕΣΣΔ.▼
▲Ο θάνατος του Στάλιν το Μάρτιο του 1953 θα προκαλέσει αισιοδοξία στους καπιταλιστές της νεότερης και
Όπως ο Γκομούλκα στην Πολωνία, έτσι και Ίμρε Νάγκι υποστηρίζει το δικαίωμα της Ουγγαρίας να επιλέξει το δικό της δρόμο που οδηγεί στο σοσιαλισμό. Ο Ίμρε Νάγκι ήταν η κεντρική φιγούρα της εξέγερσης. Ανακοινώνει ένα πρόγραμμα οικονομικής ανασυγκρότησης που θα λαμβάνει υπόψη τα αιτήματα των ιδιωτών αγροτών και φιλοδυτικών διανοουμένων. ▼
▲Τον Ιούλιο του 1953 ο Ίμρε Νάγκι αναλαμβάνει την προεδρία και κηρύσσει τη "Νέα Πορεία", ένα πρόγραμμα
▲Όπως ο Γκομούλκα στην Πολωνία, έτσι και ο Ίμρε Νάγκι υποστηρίζει το δικαίωμα της Ουγγαρίας να επιλέξει το δικό της δρόμο που οδηγεί στο σοσιαλισμό. Ο Ίμρε Νάγκι ήταν η κεντρική φιγούρα της εξέγερσης.
=== Το σημείο καμπής: τα δεκαέξι αιτήματα των φοιτητών και τα δέκα σημεία του κύκλου Πέτοφι ===
Γραμμή 37 ⟶ 39 :
Με την άφιξη στο άγαλμα του στρατηγού Μπεμ, το πλήθος δεν διασκορπίζεται και συνεχίζει την πορεία προς το Κοινοβούλιο. Στις έξι το απόγευμα, 200.000 έως 300.000 άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί στο Κοινοβούλιο και ζητούν την καθαίρεση του κόκκινου αστεριού που υπάρχει στο κτίριο και την επιστροφή του Ίμρε Νάγκι στην εξουσία.
Στις 2.20 το πρωί,
Η Κεντρική Επιτροπή συνεδριάζει και καταλήγει σε δύο αποφάσεις. Τοποθετεί τον Ίμρε Νάγκυ στην πρωθυπουργία και παράλληλα απευθύνει έκκληση βοήθειας στα ρωσικά στρατευμάτα που βρίσκονται έξω από την πρωτεύουσα, ώστε να αποκατασταθεί η τάξη. Παράλληλα κηρύσσει τη χώρα σε κατάσταση πολιορκίας και επιβάλλει στρατιωτικό νόμο.
Γραμμή 58 ⟶ 60 :
Για να διαφύγουν τη σύλληψη ή την απέλαση, 200.000 άνθρωποι αναζητούν καταφύγιο στη Δύση μέσω της Αυστρίας ή της Γιουγκοσλαβίας, περνώντας το Σιδηρούν Παραπέτασμα.
Το αποτέλεσμα της δεύτερης σοβιετικής επέμβασης στην Βουδαπέστη είναι 2.500 με 3.000 νεκροί στην Ουγγαρία και 720 νεκροί από την πλευρά των σοβιετικών στρατιωτών.
Γραμμή 80 ⟶ 82 :
== Εξωτερικές Συνδέσεις ==
* [http://www.1956andhungary.hu Ιστοσελίδα της διεθνούς διάσκεψης για τα 50 χρόνια της ουγγρικής επανάστασης]
*[1] [http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1240613] Συζητήσεις Ουγγρικής και Σοβιετικής Κυβέρνησης 13-16 Ιουνίου 1953
[[Κατηγορία:Ιστορία της Ουγγαρίας|Επανασταση 1956]]
[[Κατηγορία:Ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης|Επανασταση 1956]]
| |||